Posveta Dušanu Radiću
Kompozitor i akademik Dušan Radić (1929-2010), jedan je od najznačajnijih autora u srpskoj muzici, preminuo je 3. aprila u Beogradu, a u znak sećanja na njegovo značajno, obimno i sveobuhvatno delo, 13. aprila u Skupštini grada biće održan koncert kamerne muzike koji obuhvata pet premijera. Radić je autor oko 200 kompozicija, koje su izvođene na koncertnim podijumima i festivalima širom bivše Jugoslavije, zatim u Švedskoj, Nemačkoj, Francuskoj, Švajcarskoj, Rusiji, i drugim zemljama Evrope, u intrepretaciji vodećih jugoslovenskih i inostranih muzičara.
Kompozitor i akademik Dušan Radić (1929-2010), jedan je od najznačajnijih autora u srpskoj muzici, preminuo je 3. aprila u Beogradu, a u znak sećanja na njegovo značajno, obimno i sveobuhvatno delo, 13. aprila u Skupštini grada biće održan koncert kamerne muzike koji obuhvata pet premijera.
Radić je autor oko 200 kompozicija, koje su izvođene na koncertnim podijumima i festivalima širom bivše Jugoslavije, zatim u Švedskoj, Nemačkoj, Francuskoj, Švajcarskoj, Rusiji, i drugim zemljama Evrope, u intrepretaciji vodećih jugoslovenskih i inostranih muzičara.
Program in memoriam koncerta, koji organizuje Jugokoncert, obuhvata premijerna izvođenja kompozicija Idila, za dve violine i klavir (1950/?),
Ditiramb, za violončelo i klavir (1977), Pastorala, za flautu i gudački orkestar (1963), Fantazija, za violinu, violončelo i gudački orkestar (1995/2008) i Kuća nasred druma, za obou, violinu i gudački orkestar (1964/2008).
Biće izvedene i kompozicije Ditiramb, za violončelo i klavir (1977),
Vinjete, za dve violine i klavir (1953/83), Probuđene senke, za sopran i flautu (1954), Svita, za klavir (1974), Elegija, za dva soprana i klavir (1952/68), Spisak, za dva soprana i klavir (1952).
Izvođači su violinisti Goran Uzelac (violina) i Dušica Mladenović, violončelista Dejan Božić, pijanista Miloš Veljković, flautistkinja Neda Arsenijević, oboista Borislav Čičovački, soprani Jasmina Stojković i Slavica Boljević, mecosopran Jovana Jovićević i Žebeljan orkestar, pod vođstvom dirigentkinje Isidore Žebeljan, proslavljene beogradske kompozitorke mlađe generacije.
Radić je rođen 1929. godine u Somboru, gde je završio osnovnu školu i dva razreda gimnazije, a istovremeno je pohađao muzičku školu Srpskog crkvenog pevačkog društva. Preselio se 1941. u Beograd, gde je nastavio školovanje u Drugoj muškoj gimnaziji i Muzičkoj školi “Stanković”, a 1946. upisao se na Muzičku akademiju.
Studirao je kompoziciju u klasi Milenka Živkovića i diplomirao 1954. godine. Kao kompozitor, usavršavao se u Parizu, Varšavi, Rimu, Moskvi, Lenjingradu, Rigi, Kijevu, Pragu i Londonu.
Posebno značajno bilo je njegovo usavršavanje u Parizu, u klasama istaknutih kompozitora Darijusa Mijoa i Olivijea Mesijana. Na Muzičkoj akademiji u Beogradu magistrirao je 1962. godine.
Punih 25 godina, od 1954. do 1979. godine, bio je slobodni umetnik.
Izabran je 1979. za profesora na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i od tada se bavio pedagoškim radom.
Za člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 1972. godine.
(SEEcult.org)
