Breda Beban u Atini

Istaknuta umetnica Breda Beban poreklom iz Srbije, koja živi i radi u Velikoj Britaniji, predstavlja se 9. juna u galeriji Kalfayan u Atini izložbom “The Complicity of Gestures” (Složenost gestova), čiji je ključni deo film “The Most Beautiful Woman in Gucha” (2006), snimljen na Dragačevskom saboru trubača u Guči.

Istaknuta umetnica Breda Beban poreklom iz Srbije, koja živi i radi u Velikoj Britaniji, predstavlja se 9. juna u galeriji Kalfayan u Atini izložbom “The Complicity of Gestures” (Složenost gestova), čiji je ključni deo film “The Most Beautiful Woman in Gucha” (2006), snimljen na Dragačevskom saboru trubača u Guči.

Film “The Most Beautiful Woman in Gucha” (Najlepša žena u Guči) biće predstavljen u formi instalacije, a ranije je prikazan, između ostalog, i u galeriji Tejt Britan u Londonu, kao i u okviru pratećeg programa Bijenala u Veneciji.

Film predstavlja trenutke strasti između mlade igračice i trubača, a posetiocima, u vidu dvokanalne instalacije, pruža mogućnost da postanu i sami svedoci tenzije stvorene između nemontiranih snimaka događaja iz realnog života i njihove fikcionalizacije u postprodukciji.

U dijalogu sa tom instalacijom, izložba sadrži i dva ciklusa fotografija, uključujući seriju “Arte Vivo”, započetu 2008. godine, koja je inspirisana maštom Brede Beban iz vremena detinjstva i performansom argentinskog umetnika Alberta Greka (Greco) “Vivo Dito” iz 1962. godine. Drugi fotografski ciklus, pod nazivom “I Lay on the Bed Waiting for his Heart to Stop Beating” (2000), dokumentuje šestogodišnji period života Brede Beban od prvog jutra provedenog u egzilu zajedno sa umetnikom i njenim partnerom Hrvojem Horvatićem, do jutra njegove smrti u bolnici u Londonu.

Postavka u galeriji Kalfayan u Atini prva je samostalna izložba Brede Beban u Grčkoj, a realizovana je u saradnji umetnice sa nezavisnom kustoskinjom Eline van der Vlist.

Svestrana Breda Beban je i likovna umetnica, i filmska autorka i kustoskinja.

Rođena u Srbiji, Breda Beban odrasla je u Makedoniji i potom živela u Hrvatskoj, a u London se preselila početkom 90-ih iz Zagreba. Osim u Londonu, živi i radi i u Šefildu, gde predaje medijsku umetnost na Halam univerzitetu.

Izlagala je širom Evrope i SAD, a 2001. godine dobila je u Velikoj Britaniji nagradu “Pol Hamlin” za vizuelnu umetnost (The Paul Hamlyn Award).

Za film “Jason’s Dream” dobila je 1998. godine Srebrnu nagradu za muziku, film i video na Worldfestu, Međunarodnom filmskom festivalu u Hjustonu u SAD.

Takođe, kustoskinja je i producentkinja projekta “Imagine Art After” (IAA) i istoimene izložbe za galerijski i medijski prostor, čije je prvo izdanje predstavljeno u Tejt Britan od oktobra 2007. do januara 2008. godine.

Drugi ciklus višefaznog projekta realizovala je 2010. godine u vidu interaktivnog onlajn dijaloga deset umetnika i filmskih autora koji su napustili svoje zemlje i žive u Velikoj Britaniji sa njihovim sunarodnicima koji su ostali u domovini. Učesnici projekta IAA izabrani su na osnovu konkursa u 35 zemalja, iz kojih, prema podacima britanskog Ministarstva unutrašnjih poslova, stiže najveći broj molbi za azil. Među njima je i Srbija, koju su predstavljali u projektu IAA beogradski umetnik Danilo Prnjat i umetnica Ana Čavić, koja se preselila u London 2001. Parovi u dijalogu su bili i iz Kolumbije, Kine, Kameruna, Gruzije, Nigerije, Rusije, Sirije, Turske i Zimbabvea.

U avgustu 2010. godine londonski “Gardijan” proglasio je Bredu Beban za “umetnicu nedelje”, povodom izložbe “My Funeral Song” u Kamden art centru, na kojoj je predstavila rad posvećen njenim bliskim prijateljima i pesmama koje bi voleli da se čuju na svojim sahranama. Taj rad bio je prikazan u formi petokanalne video instalacije u galeriji Kamdena, zajedno sa delom serijala “Little Songs to Cry to” iz 2003. godine, koji je Breda Beban snimila spontano, kao “kućne filmove” i svojevrsne posvete ljudima koji su joj najbliži.

Izložba Brede Beban u Atini (www.kalfayangalleries.com, 11 Haritos Street) biće otvorena do 17. septembra.

(SEEcult.org)