Načini pravljenja budućnosti

Mladi beogradski umetnik Mirko Nikolić predstaviće se 18. marta u Galeriji “Zvono” izložbom “Kako će zelena biti moja dolina tvoja dolina naša dolina” (Treći način pravljenja budućnosti), koja je deo projekta u okviru kojeg su nedavno predstavljene i samostalne izložbe Emilije Kastioni "Dekontestualizacija" i Nikole Feliče Torkolija "Simultaneicities".

Mladi beogradski umetnik Mirko Nikolić predstaviće se 18. marta u Galeriji “Zvono” izložbom “Kako će zelena biti moja dolina tvoja dolina naša dolina” (Treći način pravljenja budućnosti), koja je deo projekta u okviru kojeg su nedavno predstavljene i samostalne izložbe Emilije Kastioni "Dekontestualizacija" i Nikole Feliče Torkolija "Simultaneicities".

Izložba "Kako će zelena biti moja dolina tvoja dolina naša dolina" je sačinjena od nove serije slika "Infrastructure variations", a praćena je stručnim tekstovima iz sfere društvene i kulturalne teorije.

Nikola Boci analizira ulogu struktura i infrastruktura meta-podataka na nivou urbanističkog projektovanja gradova i na nivou projektovanja identiteta građana/korisnika, a Đani Silvestrini problematizuje političke i ekonomske aspekte razvoja takozvanih "zelenih" ili obnovljivih izvora energije, na mikro i makro nivou.

Izložba je treći deo projekta "Načini pravljenja budućnosti", koji će biti nastavljen gostovanjem grupe beogradskih umetnika u izložbenom prostoru u Milanu na jesen i zimu 2011/12. godine.

Projekat “Načini pravljenja budućnosti” nastao je tokom studija Nikolića, Emilije Kastioni (Emilia Castioni) Nikole Feliče Torkolija (Nicola Felice Torcol) na Akademiji umetnosti u Milanu, a troje umetnika do sada je već više puta izlagalo zajedno ili sarađivalo na zajedničkim projektima.

Ono što ih spaja nije samo na nivou formalnih elemenata ili medijuma preko kojih se izražavaju, već u samom pristupu radu ili perspektivi koju svako od njih gradi na svoj način, ali sa nekoliko zajedničkih žižnih tačaka.

Svo troje istražuju društvene procese razmene informacija, energije i emocija, a posebno ih interesuje prostor u kojem se pojedinci i društvene zajednice kreću i prostor kojim tim kretanjem proizvode.

Sveobuhvatne promene društva koja se dešavaju 2000-ih godina podstakle su određeni broj umetnika u protekloj deceniji da ožive određene pristupe stvaralaštvu koji su bili u drugom planu 80-ih i 90-ih godina prošlog veka. Vizuelna umetnost nikada nije prestajala da se bavi društvenim problemima, ali je sve više umetnika koji ne pokušavaju više samo da predstave ta pitanja, ili da postave nova, već se bave i iznalaženjem mogućih rešenja.

Ti umetnici, kako je navedeno, žele da ponovo počnu da učestvuju u pravljenju sveta, kao što su to radili italijanski umetnici na razmeđi XV i XVI veka, holandski slikari u prvoj polovini XVII veka, i mnogo kasnije pripadnici italijanskih, nemačkih i sovjetskih avangardnih pokreta 20-ih i 30-ih godina prošlog veka.

Na taj način razmišljanja nadovezuju se i Kastioni, Nikolić i Torkoli, premda svako na drugačiji način, ili u drugoj ravni.

Osnovna razlika jeste u proporciji fenomena koje obuhvataju u svojim projekcijama. Dok se Kastioni koncentriše na analizu svakodnevnog kretanja ljudi, polazeći od osnovne prostorne jedinice savremenog čoveka - njegovog stana, pa sve do jasno definisanih javnih gradskih, prigradskih ili prirodnih okruženja, Torkolijeve slike i instalacije se kreću na nivou blokova zgrada, kvartova i gradova, sa akcentom na odnos između stambenih i industrijskih jedinica; ova arhitektonska tela ne čine nepokretne sklopove, već su pravi organizmi koji žive, rastu ili se smanjuju.

Nikolić obuhvata čitave teritorije pogledom kao iz satelita, čiju topografiju analizira problematizujući kartografske i infografičke pristupe.

Rođen 1984. godine u Beogradu, Nikolić je trenutno apsolvent na odseku slikarstva na Akademiji lepijh umetnosti u Milanu. Do sada je učestvovao na više grupnih izložbi u Italiji i Srbiji, od kojih su najznačajnije “Tra stato e materia” u Spazio Taccori, “Ecoismi” u Associazione Contemporaneamente i “Universo dentro” u ex-chiesa di San Carpoforo u Milanu.

Prevashodno se izražava u medijumu slikarstva ali kroz performans, a najvažnije akcije do sada su mu bile “Hopa... Idemo!!!” u Teatro della Contraddizione u Milanu i 25. maj “1980-2010” u Ex-Lavanderia, takođe u Milanu.

Sa Galerijom “Zvono” učestvovao je 2009. i 2010. godine na Sajmu umetnosti u Moskvi (Art Moscow Fair).

U Galeriji “Zvono” imao je 2009. godine i prvu samostalnu izložbu “Igre bez granica”. Njegova druga samostalna izložba “Economia/ecologia della mente. 23 Life Exercises” u Spazio Amy-d otvorena je bila u Milanu od novembra 2010 do februara 2011. godine.

Izložba “Načini pravljenja budućnosti” u “Zvonu” biće otvorena do 2. aprila.

Sajt Galerije “Zvono” je www.galerijazvono.org

(SEEcult.org)