Džafov Kružni put posle 3. ruke
Izložba nikad završenih crteža Nikole Džafa u galeriji Remont, na kojima su proteklih par nedelja intervenisali umetnici Žolt Kovač, Dragana B. Stevanović i Aleksandar Rafajlović, svečano će biti zatvorena 7. maja, a Džafovi radovi potom će nastaviti svoj put.
Suština Džafovih nikad završenih crteža je participativni rad umetnika u kreiranju predstava koje “nastaju i nestaju” sa platna i tematski predstavljaju reakcije na dnevno-političke sadržaje. Samom formom, ta akcija kružnog docrtavanja istih crteža asocira na oblikovanje kolektivne svesti građanskog bunta i građanskog unisonog glasa.
Na zatvaranju izložbe “Kružni put - treći krug” publika će moći da vidi sedam docrtanih panela.
Novosadski umetnik Nikola Džafo prvobitno je inicirao crteže na osnovu sinopsisa za nikada realizovanu predstavu “Neoplanta metro” Gorana Mimice. Serija nikada završenih crteža “Kružni put” predstavlja stradanje Zeca kroz “tragediju u 7 slika” (sedam imaginarnih stanica novosadskog imaginarnog metroa). Aludirajući na “formu”/stanice Hristovog križnog puta, rad “Kružni put” sadrži sedam novosadskih nepostojećih metro stanica/tabli na kojima je prikazana sudbina belog Zeca pionira (Pošten, Iskren, Odan, Napredan, Istrajan, Radan).
Otvaranje izložbe u Remontu, 8. april 2013. foto: SEEcult
U tom svetlu, kako je navela Andrea Palašti u pratećem tekstu, serija crteža “Kružni put” zapravo je svojevrsna rekontekstualizacija istorije umetnosti, religije i kulture, putem koje zečevi preuzimaju kulturološko značenje i zauzimaju ulogu osuđenog, vojnika, dželata, razbojnika, putnika, majke.
Prva ruka “Kružnog puta” bio je Džafov svesni clinamen (Bloom), postupak kreativnog revizionizma u kojem se rekonstruiše (intra)poetički uticaj prethodnika.
Drugu ruku docrtavanja radili su umetnici Zoran Bulatović, Slobodan Stošić i Uroš Pavlović.
Serija crteža “Kružni put” stoga je participativni rad u konstantnom na/(ne)stajanju.
Džafo i učesnici "3. ruke" - Dragana B. Stevanović, Žolt Kovač i Aleksandar Rafajlović
Džafo je dopola “otišao u belo”, “napustio” svoje slike kako bi uspostavio/otvorio dijalog s drugim umetnicima. “Kruženjem” oko stanica/crteža, čini se otklon od samog objekta (slike) ka subjektu i njegovim relacijama: iniciranjem interakcije, rad se otvara ka različitim uticajima, te podrobnijim manipulacijama i zahvatima. U tom svetlu, Džafo/autor postaje onaj koji predlaže i inicira proces (author-as-proposer), dok se autorstvo nad samim slikama u krajnjoj liniji zamagljulje - ono postaje prostor sudelovanja i saučesništva. Stoga sama slika više nije cilj, nego sredstvo istraživanja i stvaranja situacije u kojoj se premošćava i/ili ukazuje na lične, političke, kulturne, ideološke, estetske i etičke razlike.
Otvaranje izložbe u Remontu, 8. april 2013. foto: Srdjan Veljović
Džafo je jedan od najznačajnijih savremenih umetnika u Srbiji, ali i aktivista i idejni tvorac i pokretač grupe Led art (1993), suosnivač Centra za kulturnu dekontaminaciju u Beogradu (1995) i MMC Led art u Novom Sadu (2000). Pokrenuo je 2000. i Art kliniku, čija je utopijska ideja da umetnost može da menja i leči svet.
Rođen 1950. u Novom Sadu, diplomirao je 1978. godine slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, a magistrirao 1981. Od 1990. pasivizirao je bavljenje slikarstvom i maksimalno se aktivirao u borbi za društvene vrednosti i umetnički dignitet.
Džafo je početkom 2011. godine imao veliku retrospektivu u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine u Novom Sadu, na kojoj je predstavio projekat “Zec koji je pojeo muzej”.
Za tu izložbu dobio je “Politikinu” nagradu za 2011.
(SEEcult.org)
