Povratak jedinstvenosti
Umetnica mlađe generacije Tijana Kojić, dobitnica niza nagrada, predstavlja novi ciklus radova “Stratum” u Grafičkom kolektivu u Beogradu, ukazujući na potrebu povratka pojedinca svojoj jedinstvenosti.
Ciklus radova “Stratum” idejno je kontrapunkt ambijentalnoj celini “(Sub)ekumena” koju je Tijana Kojić predstavila 2015. u Galeriji Studentskog kulturnog centra - razmišljanja o opštoj imanentnoj potrebi da se sopstvena usamljenost napusti kroz utapanje u kolektivni organizam, koji čoveka guta u svoju apstraktnu ujednačenost, ukidajući mu pojedinačne misli i težnje. Novi ciklus radova posvećen je razmatranju mogućnosti povratka u pojedinstvo i jedinstvenost - napuštanjem jednolikosti. Da bi pojedinstvo bilo moguće, nakon polivalencije identiteta u masi, potrebno je samonapuštanje i povratak, ponovno naseljavanje u sopstveno telo, naveo je u tekstu za katalog Boris Mandić.
“Ranko Marinković je u svom romanu ‘Kiklop’, pored Erosa i Thanatosa, dodao treći element, bolje reći silu, koja čini temelj na kome počiva egzistencija savremenog čoveka – Phobos, strah! Tijana Kojić ide korak dalje, uvodeći u igru pojam Teskobe. Strah jasno identifikuje i vidi razloge koji ga muče, iz osećaja straha je izbačena sumnja u vidu neizvesnosti koja je vezana za vremensku dimenziju budućnosti, za razliku od ‘očaja teskobe’ fluidnog karaktera (Zigmunt Bauman), koja ne vidi te nadiruće sile što pritiskaju pojedinca sa svih strana (Kafka, Zamak)”, naveo je Mandić.
Sabirno mesto II , 175x150 cm, ulje na aluminujumu
Sabirno mesto III, 175x150 cm, ulje na aluminujumu
Separacija, 1074x200cm, ulje na aluminijumu (detalj)
Razgovor Borisa Mandića i Tijane Kojić (izvod iz kataloga):
B.M: Umetnost je čin konstitucije Događaja, kao momenta trenutka izbijanja iz konkretne istorijske situacije nečeg novog, nekog viška, kao dopune stvarnosti. (“Svrha umetnosti je razbiti okoštale figure i procuriti u svakodnevni zivot, gde bi ostavila trag čudesnog”). Da li u ovom smislu umetnost ima nečeg čudesnog, nadnaravnog kao svoju imanentnost, neotuđivi posed? Ovo izbijanje Događaja dolazi sa ne-mesta praznine, ali ne prazne praznine kao apsolutnog ništavila, nego, paradoksalno, praznine ispunjene čistom potencijom, neiscrpnom mogućnošću. Šta ti misliš o tome?
T. K: Odgovor na ne-mesto praznine zahteva fini ne-materijal vizije koji umetnost poseduje. Život se odvija u okvirima komentara akumuliranog minulog... Odvija se po logici čudovišnog imperfekta, pređašnjeg nesvršenog vrema kao stalne sapletenosti u beskajnoj sadašnjosti. Budućnost nije neminovnost, ona je predmet odlaganja, dok se slaže sintagma života. Sintagmatska dimenzija života - elementi povezani in praesentia – jeste simptom savremenosti. Umetnost prepoznaje praznine sintame – ona je stratum za sebe, koji tektonski remeti stratum života, jer kroz nju ono sto je bilo na rubu dospeva u centar, ono sto je bilo u centru odlazi u orbitu. Fini ne-materijal se kovitla u vir, koji od mase izdvaja pojedinstvo – vertikalu, u koju konvergiraju ne-misaona i misaona svest. Pojedinstvo, da bi bilo moguće, nakon polivalencije identiteta u masi, zahteva samonapuštanje i povratak, ponovno naseljavanje u sopstveno telo. Trag čudesnog zapravo je trag tog povratka.
Tijana Kojić, rođena 1987. godine u Beogradu, diplomirala je na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu 2011. godine. Bila je stipendistkinja više državnih fondacija (Fondacija za razvoj naučnog i umetničkog podmlatka, stipendija Grada Beograda, Fond za mlade talente “Dositeja”, stipendija Ministarstva prosvete Srbije za doktorske studije).
Dosad je ostvarila 11 samostalnih izložbi, među kojima su “Krug” u Galeriji ULUS-a (2013), “Krug/Circle/Le Cercle” u Kulturnom centru Srbije u Parizu (2015) i “Subekumena” u Galeriji SKC-a (2015), a učestvovala je na više od 120 grupnih izložbi u Srbiji i inostranstvu (Grčka, Makedonija, Bosna i Hercegovina, Italija, Bugarska, Švajcarska, Španija, Nemačka, Meksiko, SAD, Francuska, Kina).
Član je ULUPUDS-a i ULUS-a od 2012. godine.
Dobitnica je niza nagrada i priznanja u oblasti slikarstva, crteža i grafike, među kojima su: prva nagrada na konkursu Niš Art fondacije, nagrada Fakulteta primenjenih umetnosti iz fonda Aleksandra Tomaševića, prva nagrada za crtež iz Fonda Vladimira Veličkovića, prva nagrada za crtež Osten, otkupna nagrada 39. Palete mladih u Vrbasu i nagrada Zemunskog salona.
Radi kao docent na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu, na kojem je trenutno i student doktorskih studija.
Izložba “Stratum” biće otvorena u Grafičkom kolektivu do 6. februara.
(SEEcult.org)
