Vikend na 7 veličanstvenih
Francuski dokumentarac “Došljaci” o odnosu današnje Evrope prema imigraciji i švedski “U ritmu prirode” o životu jedne farme kroz četiri godišnja doba, na programu su tokom vikenda na šestom festivalu “7 veličanstvenih” u Sava centru u Beogradu, koji predstavlja izbor najboljih evropskih dokumentaraca iz protekle godine.
Film “Došljaci” Klodin Borije (Claudine Bories) i Patrisa Šanjara (Patrice Chagnard) ima dve projekcije 23. januara u Maloj sali Sava centra, zbog velikog interesovanja, a predstavlja uzbudljivu studiju koja s puno razumevanja za delikatne nijanse otkrivaneslućene prizore savremene Evrope.
Film je posvećen ljudima koji dolaze svakog dana u Pariz iz Azerbejdžana, Mongolije, Šri Lanke, Konga, Somalije, Eritreje. Dolaze i cele porodice, sa ili bez prtljaga, sa ili bez pasoša, čarter letovima, kamionima, brodovima.
Među njima su trudnice, mladi parovi, starci. Dolaze i sa strahom i sa nadom....
Talasi naroda koji kao da prete da će potopiti neobični novi Vavilon, stiču se u sred Pariza, u organizaciju koja im pomaže da se snađu i prežive. I tu, na “vratima raja”, za mnoge od njih, stoje dva “anđela” - Karolina i Kolet. Sa njima započinje priča o sudarima kultura, običaja i potreba, koja neke dovodi do suza i očaja, a neke do blaženstva i sreće. Ali i priča o “anđelima” koji nemaju kome da se požale.
Prema navodima selektora festivala “7 veličanstvenih” Tue Stin Milera, bivšeg direktora Evropske dokumentarističke mreže (EDN), radnja filma “Došljaci” bi mogla da se odvija bilo gde u Evropi, jer je reč o ljudskim bićima koja dolaze u novu zemlju u potrazi za boljim životom.
“To je emotivna drama sa komičnim trenucima, snimana uglavnom u krupnim planovima, koja majstorski prenosi jezičke i kulturne nesporazume”, istakao je Stin Miler
Korediteljka Klod Borije započela je karijeru u pozorištu i učestvovala u pokretu za decentralizaciju pozorišta u Francuskoj. Dokumentarce režira od 1968. godine, a od 1990. do 2002. pomagala je u vođenju kreativnog centra za dokumentarne filmove u Sen Deniju i pokrenula Susrete dokumentarnog filma. Bila je predsednik ADOK-a, asocijacije francuskih dokumentarista.
Među njenim filmovima su i “Žilijet s muške strane” (1981), “Imaginarni portret Gabrijela Borijea” (1984), “Gospodin protiv gospođe” (1999), “Žene 12 granica” (2003) i “Naši snovi” (2007), koji je takođe snimila sa Šanjarom, koji je još sa 17 godina vodio Filmski klub Grenobl sa najvećim brojem članova u Francuskoj, a studirao je filozofiju na Sorboni.
Kao hipik je putovao kroz Avganistan, Pakistan i Indiju od 1969. do 1972. godine i bio zainteresovan za teške uslove života seljaka u Brazilu, Africi i Bangladešu. Radio je kao glavni urednik časopisa o TV i režirao TV dokumentarce, a režiranju dokumentarnih filmova posvetio se 1977. Bio je predsednik ADOK-a.
Među njegovim filmovima su “Nekoliko stvari o drvetu, o reci i vrisku naroda” (1980), “Svami-ji, unutrašnje putovanje” (1983), “Konvoj” (1995), “Impresija, Muzej Alžira” (2003) i “U crvenom kamionu” (2005).
Švedski film “U ritmu prirode” Nine Hedenius, koji će biti prikazan 24. januara, vrhunsko je dokumentarističko majstorstvo koje spaja čoveka, životinje i biljke u svet sklada i spokoja.
Predstavljen je život jedne posebne švedske farme kroz četiri godišnja doba, ispunjen dubokim poštovanjem prema prirodi. Tišina i ritam svakodnevnih aktivnosti odišu tim istim poštovanjem.
Prema navodima rediteljke, htela je da napravi epsku sliku onoga što je na izdisaju.
Podsećajući da je na nedavnom Samitu o klimatskim promenama u Kopenhagenu rečeno da sa prirodom ne može da se pregovara, selektor festivala Stin Miler naveo je povodom filma “U dodiru s prirodom” da se, posle njegovog gledanja, postavlja pitanje ko bi uopšte i želeo da pregovara s prirodom?
“Ovo mesto nije daleko od nas, a opet je daleko od urbanog i stresnog modernog života”, istakao je Stin Miler.
Rediteljka Nina Hedenius, jedna od najznačajnijih u Švedskoj, studirala je slikarstvo, ali je kao 25-godišnjakinja napustila Stokholm i preselila se u šumovite predele Švedske, gde i danas živi. Napustila je slikarstvo i potpuno se posvetila filmu, a radi i kao fotograf, režiser, direktor fotografije, montažer i nezavisni producent.
Među njenim filmovima su “Kao vetar, moja čežnja” (1989), “Odrazi u mom oku” (1992), “Starac u maloj drvenoj kući” (1995), “Švedske priče” (1999), “Umetnost čišćenja” (2002)…
Festival “7 veličanstvenih” predstavlja do 25. januara izbor najboljih evropskih dugometražnih dokumentarnih filmova iz 2009. godine, nagrađenih u Veneciji, Lokarnu, Lajpcigu, Tampereu…
Do završetka će biti prikazani i filmovi “Ispod nivoa mora” Đanfranka Rosija - postapokaliptična slika Amerike bez televizije i kompjutera, o ljudima koji su odlučili da žive daleko od urbanog pejžaža, i “Moj život s Karlosom”, iskrena i intimna potraga za ocem reditelja Hermana Berger-Herca.
Poslednjeg dana festivala projekcije će, kao i na otvaranju 21. januara, biti u Velikoj sali Sava centra - u uslovima vrhunske projekcije i slike i zvuka, što su organizatori istakli kao dugoočekivano i prijatno iznenađenje za sve ljubitelje vrhunskih dokumentarnih filmova.
Sajt festivala “Sedam veličanstvenih” je www.magnificent7festival.org, a program se nalazi i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org
(SEEcult.org)
