Ulična galerija Nadežde Petrović i u Beogradu
Umetnička galerija “Nadežda Petrović”, nakon Čačka, podseća i građane Beograda na stogodišnjicu smrti Nadežde Petrović – izložbom printova koji na savremen i edukativan način približavaju široj publici njen život i stvaralaštvo.
Izložba “Ulična galerija” postavljena je od 1. do 6. juna u Knez Mihailovoj, kao deo programa obeležavanja stogodišnjice smrti Nadežde Petrović (3. april 1915).
Posebno je posvećena na aktivnosti Nadežde Petrović tokom Prvog svetskog rata, kada je i preminula od tifusa, negujući ranjenike u vojnoj bolnici u Valjevu kao dobrovoljna bolničarka.
Izložba je već postavlјena na Gradskom šetalištu u Čačku, takođe u okviru programa povodom jubileja Nadežde Petrović.
Knez Mihailova, Beograd
Umetnička galerija “Nadežda Petrović” u Čačku obeležava do kraja godine raznovrsnim programom vek od smrti velike slikarke, počev od multimedijalne dokumentarne izložbe “Nadežda Petrović 1915-2015” koja je otvorena do 28. jula, a gostovaće na jesen i u Nišu.
Stogodišnjica smrti istaknute slikarke Nadežde Petrović obeležava se ove godine u Srbiji različitim programima kojima se podseća na njeno umetničko stvaralaštvo, humanitarni rad i aktivno društveno-političko delovanje.
Rođena u Čačku 1873. godine, Nadežda Petrović se 1884. preselila sa porodicom u Beograd, gde je 1891. završila Višu žensku školu. Sledeće, 1892. godine, položila je ispit za nastavnicu crtanja u srednjim školama i postala učenica u ateljeu Đorđa Krstića. Tokom 1896/97. godine pohađala je školu kod Kirila Kutlika, a 1898. započela školovanje u Minhenu u ateljeu Slovenca Antona Ažbea.
Već 1900. imala je prvu samostalnu izložbu u Beogradu.
Potom je 1901. započela rad u ateljeu Julijusa Ekstera u Minhenu, a od 1904. angažovala se ponovo u domovini oko Prve jugoslovenske umetničke izložbe, osnivanja Lade i Prve jugoslovenske umetničke kolonije (Sićevo, Pirot, 1905).
Do 1912. godine izlagala je na mnogobrojnim izložbama (Izložba Lade; Izložba jugoslovenske kolonije 1907; Izložba srpskog umetničkog udruženja 1908; druga samostalna izložba u Ljubljani 1910; iste godine u Parizu na Jesenjem salonu i u Zagrebu u okviru grupe Medulić; naredne 1911. u srpskom paviljonu na Međunarodnoj izložbi u Rimu, na Salonu internacionalne unije i na Jesenjem salonu u Parizu).
U Beogradu je 1912. otvorila slikarsku školu i učestvovala na četvrtoj Jugoslovenskoj izložbi.
Razvijajući se kao slikarka, prikazala je svoje vreme i njegove likovne tokove kroz jedinstven doživljaj prirode ugrađen u neprekinut razvojni tok, u četiri razdoblja: minhensko (1898-1903), oličeno građenjem ličnog stila; srbijansko (1903-1910), gde pejzaž i čovek ostaju prevashodna tema, a koloristički ekspresionizam dobija prevagu; parisko (1910-1912), u kojem ostvaruje sintezu ekspresionističko-fovističke poetike. U ratnom razdoblju (1912-1915), slikana vizija oličena je u svedenosti i izrazitom intenzitetu palete.
(SEEcult.org)
