Trijumf Zbornice na 69. Pulskom filmskom festivalu
Debitantski film “Zbornica” rediteljke i scenaristkinje Sonje Tarokić trijumfovao je na 69. Pulskom filmskom festivalu, osvojivši Veliku zlatnu arenu za najbolji film, kao i nagradu za režiju, montažu i dve glumačke nagrade, a proglašen je najboljim u Hrvatskom programu i od kritike. U međunarodnoj konkurenciji 69. PFF-a, svečano zatvorenog 23. jula u pulskoj Areni, pobedio je film “Dani suše” turskog reditelja Emina Alpera, a publika je proglasila najboljim film “Leto kada sam naučila da letim”, manjinsku hrvatsku koprodukciju srpskog reditelja Radivoja Raše Andrića.
Pobednički film 69. Pulskog festivala, koji priču o međuljudskim odnosima u jednoj školi predstavlja alegoriju svakog zatvorenog društvenog sistema, proglašen je najboljim jednoglasnom odlukom žirija koji su činili austrijski reditelj i oskarovac Stefan Ruzowitzky, hrvatski reditelj Zrinko Ogresta, prošlogodišnji dobitnik Velike zlatne arene, glumica Marija Škaričić, britanska kritičarka Rita Di Santo i montažer Miran Miošić.
“Dva sata koja smo proveli u toj školi osećali smo njen miris, atmosferu, prisetili smo se svih sitnih detalja iz naših školskih dana; verovali smo svakom liku, a svaki smo problem, i velik i malen, u svakom trenutku osećali smo zajedno s pedagoškinjom. Nakon dva sata smo pomislili: ‘Kakvo divno iskustvo, kakav divan film!’”, naveo je žiri u obrazloženju odluke o dodeli Velike zlatne arene “Zbornici” producentske kuće Kinorama.
Projekcija Zbornice u Areni, foto: PFF
Sonja Torokić dobila je Zlatnu arenu za režiju, uz obrazloženje da su u gotovo svakoj kategoriji ostvarenja u filmu “Zbornica” izvanredna - gluma, izgled, zvuk – “možda zašto što je režija bila izvanredna!”
“Zbornica” je odnela još tri nagrade žirija - Zlatna arena dodeljena je Borni Buljeviću za montažu na granici dokumentarnog i igranog filma, za najbolju mušku ulogu nagrađen je Stojan Matavulj za ulogu nastavnika koga svi mrze, a za najbolju sporednu žensku ulogu Zlatnu arenu dobila je Nives Ivanković, koja je žiri “istovremeno i odvratila i privukla, uplašila i nasmejala”. “Oduševila nas je, ali ne želimo da nam bude direktorka”, naveo je žiri.
Prema rečima rediteljke, filmom “Zbornica” htela je da istraži kako se ljudi nađu u situaciji da postaju deo problema, i u toj priči je htela pronaći oproštaj. “Za mene je to deo jedne kasnije faze odrastanja: one u kojoj kao odrasli ljudi shvatamo da nismo ništa snažniji ni plemenitiji od drugih oko nas”, dodala je Sonja Torokić.
Sonja Tarokić, projekcija Zbornice u Areni, foto: PFF
U konkurenciji ukupno deset hrvatskih filmova, po nekoliko nagrada osvojili su i “Stric” Andrije Mardešića i Davida Kapca s Predragom Mikijem Manojlovićem u naslovnoj ulozi, koji je imala priliku da vidi i publika proteklog 29. Palićkog festivala, te “Punim plućima” reditelja Radislava Jovanova, a nagrade su odneli i “Glava velike ribe” Arsena Oremovića, “Nosila je rubac črleni” reditelja Gorana Dukića i “Illyricvm” reditelja Simona Bogojevića Naratha.
Film “Stric”, nagrađen posebnim priznanjem u Karlovim Varima, osvojio je Zlatnu arenu za scenario Mardešića i Kapca, kao i za kostimografiju Ane Savić Gecan.
“Božić s porodicom, pečena ćurka, božićna jelka i darovi - samo brilijantan scenarista to može pretvoriti u noćnu moru užasa, perverzija i apsurda”, naveo je žiri u obrazloženju Zlatne arene za scenario “Strica”, hrvatsko-srpske koprodukcije čija se radnja događa u vreme božićnih praznika u Jugoslaviji krajem 1980-ih, ali i u današnje vreme.
Film “Punim plućima” odneo je Zlatnu arenu za fotografiju Stanka Hercega i za oblikovanje zvuka Frane Homena.
Zlatna arena za najbolju glavnu žensku ulogu dodeljena je Lani Barić za ulogu Vesne u filmu “Glava velike ribe”, za najbolju sporednu mušku ulogu nagrađen je Ljaba Zečević za ulogu Jože u filmu “Nosila je rubac črleni”, koji je publika 69. Pule ocenila, inače, kao najbolji u Hrvatskom programu. Zlatnu arenu odneo je i film “Illyricvm” – za masku Ane Bulajić Črček.
Nagrada Breza za najboljeg debitanta dodeljena je scenaristkinji i rediteljki Nini Violić za film “Baci se na pod”.
Žiri Međunarodnog programa, koji su činili Danica Čurčić, Jure Pavlović i Christian Routh, dodelio je Zlatnu arenu za najbolji film ostvarenju “Dani suše” Emina Alpera, koji je odneo i nagradu za najbolju manjinsku koprodukciju, kao i nagradu kritike (Martin Blaney, Hrvoje Pukšec i Susanne Gottlieb).
Oduševljen Alperovim trilerom koji se suočava s temama homofobije, lokalne korupcije i mentaliteta mafije, žiri je istakao da je to vizuelno snažan film koji se “usuđuje govoriti o problemima na neuobičajen način umesto da često poseže za alegorijom i simbolizmom”. Iako je snimljen za lokalnu publiku, njegova je “poruka žurna i univerzalna, te se oseća dugo nakon poslednje slike na ekranu”, istakao je žiri.
Zlatnu arenu za hrvatski doprinos u manjinskoj koprodukciji dobila je Snježana Sinovčić Šiškov za film “Leto kada sam naučila leteti” reditelja Radivoja Andrića, koji je odneo i plaketu za najbolje ocenjen film od publike u Međunarodnom programu.
Andrićev film o odrastanju, snimljen prema istoimenoj knjizi za decu Jasminke Petrović o devojčici iz Beograda koja sa bakom provodi leto kod njene sestre na Hvaru i kroz niz novih kontakata i doživljaja simbolično nauči da leti, dobio je ocenu 4,87.
Posebno priznanje žirija međunarodne konkurencije dodeljeno je filmu “Vizija leptira” ukrajinskog reditelja Maksima Nakonečnog, koji je dan ranije proglašen najboljim u programu Paralele i sudari 29. Festivala evropskog filma Palić.
Prema navodima žirija PFF-a, “Vizija leptira” je snažan prikaz žene vojnika koja se bori da se prilagodi životu nakon što je bila silovana kao ratna zarobljenica. Film “autentično prenosi brutalne psihološke posledice rata i krajnje je relevantan za naše vreme”, naveo je žiri.
Publici su se u međunarodnom programu posebno svideli i nagrađeni filmovi “Dani suše” (4,59) i “Vizija leptira” (4,56), kao i “Ne ostavljaj tragove” Jana P. Matucinskog (4,58), a između ostalog, imala je priliku da vidi i manjinske koprodukcije “Nije loše biti čovek” Dušana Kovačevića (4,49) i “Nebesa” Srđana Dragojevića (4,02).
Pulski filmski festival svečano je otvoren 16. jula u Areni u prisustvu predsednika Zorana Milanovića i mnogobrojne publike koja je prvi put posle dve godine dobila priliku da se okupi u najvećem hrvatskom bioskopu na otvorenom bez ograničenja zbog pandemije.
Uoči zvaničnog otvaranja 69. PFF-a, svečano je uručena nagrada “Fabijan Šovagović” Hrvatskog društva filmskih reditelja za poseban glumački doprinos hrvatskoj kinematografiji, koja je otišla u ruke pozorišne, filmske i televizijske glumice Ljubice Jović. Nagradu joj je uručila Anja Šovagović Despot, a Ljubica Jović je, nakon dugotrajnog aplauza, pozdravila publiku i istakla kako bez nje ni glumci ne bi postojali. Zahvalila je i žiriju, čiju je odluku o nagradi nazvala toplim i nežnim gestom prema generaciji koja je delovala u preddigitalnoj eri i koja je na odlasku.
Program 69. PFF-a otvoren je filmom “Šesti autobus” reditelja Eduarda Galića, a u konkurenciji u Hrvatskom programu, osim nagrađenih, bili su i filmovi “4:2” Anđela Jurkasa i “Divljaci” Darija Lonjaka.
Velika zlatna arena obuhvata paket postprodukcijskih usluga obrade i masteringa slike i tona u iznosu od 10.000 evra, a Zlatna arena za režiju iznosi 30.000 kuna koje obezbeđuje Zagrebačka banka.
Glumačke nagrade su u vidu kompleta ženskog, odnosno muškog nakita hrvatskog brenda Zaks.
*Foto: PFF
(SEEcult.org)
