Trijumf Pavlikovskog na dodeli nagrada EFA
Film “Ida” Pavela Pavlikovskog (Pawel Pawlikowski) o Poljskoj 60-ih godina trijumfovao je na dodeli nagrada Evropske filmske akademije 13. decembra u Rigi.
Na osnovu glasova više od 3.000 članova EFA, drama “Ida” proglašena je najboljim evropskim filmom, a Pavlikovski je dobio i nagradu za najboljeg reditelja, kao i za najbolji scenario (sa Rebekom Lenkievic). Takođe, njegov film o mladoj časnoj sestri koja otkriva jevrejsko poreklo odneo je i nagradu “Karlo di Palma” za najboljeg snimatelja (Lukasz Żal i Ryszard Lenczewski).
Osim članova EFA, i publika je proglasila “Idu” najboljim filmom 2014. u Evropi (People’s Choice Award).
Evropskog Oskara za najbolju glumicu dobila je Marion Kotijar (Marion Cotillard) za ulogu u filmu “Dva dana, jedna noć” braće Darden (Jean-Pierre/Luc Dardenne), dok je najboljim glumcem proglašen Timoti Spol (Timothy Spall) za ulogu britanskog slikara Tarnera u filmu “Mr. Turner” Majka Lija (Mike Leigh).
Najboljom komedijom proglašen je film “The Mafia Only Kills in Summer” Pjerfrančeska Diliberta (Pierfrancesco).
Nagradu FIPRESCI za evropsko otkriće godine dobio je debitantski film “Pleme” Miroslava Slabošpitskog (Myroslav Slaboshpytskiy) iz Ukrajine.
Pleme
Najboljim dokumentarcem proglašen je “Master of the Universe” (Marc Bauder), najboljim animiranim filmom “The Art of Happiness” (Alessandro Rak), a najboljim kratkim filmom dansko-hrvatski “Kokoška” Une Gunjak, čija se radnja događa u Sarajevu za vreme rata 90-ih. Film je snimljen u Zagrebu, a govori o šestogodišnjoj devojčici kojoj otac kao rođendanski poklon šalje kokošku.
Kokoška
Nagradu EFA za životno delo dobila je Anjes Varda (Agnes), a za evropsko dostignuće u filmskoj umetnosti nagrađen je britanski filmski autor i vizuelni umetnik Stiv Mekvin (Steve McQueen), koji je vlasnik i Oskara, nagrade Bafta i Tarner nagrade.
Radnja pobedničkog filma Pavlikovskog događa se početkom 60-ih u Poljskoj, a glavna junakinja je 18-godišnja Ana, koja se sprema da postane časna sestra u manastiru u kojem je odrasla kao siroče. Od jedine žive rođake – bivše komunističke funkcionerke, saznaje da je Jevrejka, i da su je roditelji ostavili u manastiru kako bi je sačuvali od nacista za vreme okupacije.
Prema rečima Pavlikovskog, “Ida” je film o identitetu, porodici, veri, krivici, socijalizmu i muzici.
“Želeo sam da napravim film o istoriji, koji neće izgledati kao istorijski film. Film koji je moralan, ali ne daje lekcije. Hteo sam da ispričam priču u kojoj ‘svako ima svoje razloge’, priču bližu poeziji nego dramskoj radnji. Pre svega želeo sam da se udaljim od uobičajene retorike poljskog filma. Poljska je u ‘Idi’ prikazana iz ugla ‘autsajdera’”, naveo je Pavlikovski, koji je delom zasnovao taj film na sećanju na godine detinjstva koje je proveo u Varšavi pre nego što su njegovi roditelji dobili politički azil u Velikoj Britaniji.
*Foto: EFA/Riga2014/Mārtiņš Otto
(SEEcult.org)
