Šijan i Komljen u dijalogu
Čuveni srpski reditelj Slobodan Šijan i mladi nagrađivani autor Dane Komljen prvi su gosti pratećeg programa “Međugeneracijski dijalog” 51. Oktobarskog salona u Beogradu, 17. oktobra u bivšoj zgradi Vojne akademije, gde je ta međunarodna izložba i otvorena. Šijan i Komljen razgovaraće o radovima na 51. Oktobarskom salonu, a polazište dijaloga su "Predah" Haruna Farockog, "Smrt u Dalasu" Zorana Naskovskog , "Prosvetljavajuća svedočanstva" Amara Kanvara i "Bilo jednom" Stiva Mekvina.
Čuveni srpski reditelj Slobodan Šijan i mladi nagrađivani autor Dane Komljen prvi su gosti pratećeg programa “Međugeneracijski dijalog” 51. Oktobarskog salona u Beogradu, 17. oktobra u bivšoj zgradi Vojne akademije, gde je ta međunarodna izložba i otvorena.
Šijan i Komljen razgovaraće o radovima na 51. Oktobarskom salonu, a polazište dijaloga su "Predah" Haruna Farockog, "Smrt u Dalasu" Zorana Naskovskog , "Prosvetljavajuća svedočanstva" Amara Kanvara i "Bilo jednom" Stiva Mekvina.
Izloženi u novom kontekstu, umetnički radovi prezentovani na manifestacijama poput Oktobarskog salona percipiraju se metodom uspostavljanja relacija sa drugim radovima ili/i prepoznavanja njihovog mesta među drugim produkcijama. Pažnja se posvećuje problemu kako su dela doživljena u novoj situaciji i novom kontekstu, kada publika postaje potencijalni agent šire shvaćenih socijalnih procesa.
Program "Međugeneracijski dijalog" ističe višeslojne narative prisutne u prezentovanim radovima, a moderatori različitih generacija uticaće na aktiviranje i razumevanja različite ekonomije iskustva u vidu indirektnog, promenljivog, pluralističkog shvatanja, a ne jedinstvenog i neposrednog.
U tome će publiku dva puta tokom trajanja 51. Oktobarskog salona voditi pripadnici različitih generacija koji se nalaze u određenom profesionalnom ili privatnom odnosu.
Moderator razgovora Šijana i Komljena je Dragan Jovićević.
Program “Međugeneracijski dijalog” deo je pratećeg edukativnog segmenta 51. Oktobarskog salona, koji organizuje Anonymous said:, a obuhvata i programe “Porodična zona” i “Umetnik o umetniku”.
Ta tri programa osmišljena su u kontekstu “stanične” atmosfere, mesta gde zastanemo da se odmorimo, porazgovaramo, sretnemo druge putnike, osvežimo se tokom puta, istražujući procedure, forme i konsekvence savremene kulturne produkcije, pitanja recepcije, moć oblikovanja karaktera posmatrača i humanistički uvid u svet i sopstvenu ličnost.
Njima se ističe značaj aktivne publike na savremenoj vizuelnoj sceni.
Prema navodima organizatora, aktivna publika danas se, kao termin, fleksibilno koristi označavajući različite forme učešća publike u oblasti savremene vizuelne umetnosti. U tom procesu participatorna uloga publike se ne shvata samo u kontekstu direktnog učešća u okviru umetničke produkcije, već i kao legitimni krajnji produkt sam po sebi, koji definiše vremensku, socijalnu i javnu dimenziju umetničkih radova.
Transformativni potencijal radova, svojstven savremenoj vizuelnoj kulturi, koji pomera ulogu publike od statičnog i pasivnog posmatrača ka aktivnom učesniku i samim tim aktivnom građaninu jeste proces koji traje još od polovine 20. veka u okviru umetničke prakse.
Šijan je jedan od kultnih reditelja na prostoru bivše Jugoslavije, a u Beogradu je završio i slikarstvo na Akademiji za likovne umetnosti i filmsku režiju na Fakultetu dramskih umetnosti, gde i danas predaje.
Krajem 60-ih, kao slikar, bio je blizak Medijali i idejama Leonida Šejke, dok je početkom 70-ih pripao neistraženoj oblasti domaće psihodelične umetnosti, da bi kasnije, u drugoj polovini sedme decenije, delovanjem u mediju fotografije, videa, grafike, kolaža, fanzina i plakata, nastupao u okviru nove umetničke prakse. Fotografije i video radove izlagao je u zemlji i u inostranstvu.
Kao reditelj, bavio se eksperimentalnim filmom, radio je televizijske emisije i filmove, da bi se početkom 80-ih uključio i u profesionalnu kinematografiju.
Njegova filmska ostvarenja stekla su kultni status u svim zemljama bivše Jugoslavije, a između ostalog, film “Ko to tamo peva” (1980) proglašen je u široko sprovedenoj anketi Akademije za filmsku umetnost i nauku, povodom stogodišnjice filma u Jugoslaviji 1996. godine, za najbolji jugoslovenski film snimljen u proteklih 50 godina.
Mladi autor Komljen skrenuo je pažnju kratkim igranim filmom “Ja već jesam ono što želim da imam”, u produkciji FDU u Beogradu, za koji je ove godine osvojio treću ravnopravnu nagradu u takmičarskom programu Sinefondasion (Cinefondation) Filmskog festivala u Kanu.
To je njegov ispitni film treće godine filmske režije u klasi profesora Šijana, a osim nagrade u Kanu, osvojio je, između ostalog, i Specijalno priznanje za režiju na festivalu Cinema City u Novom Sadu, u programu niskobudžetnih ostvarenja “Up to 10 000 Bucks”, kao i specijalno priznanje na festivalu “Sounds and Vision” u Majdanpeku.
Rođen 1986. u Banjaluci, Komljen je kao novi projekat najavio je celovečernji omnubus film “Oktobar” koji će režirati s kolegama sa klase.
Sajt Oktobarskog salona je www.oktobarskisalon.org, a program se nalazi i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org i OVDE
*Foto: Segment rada "Smrt u Dalasu" Zorana Naskovskog
(SEEcult.org)
