REZ na D’EST i feministička video umetnost
Festival savremenog eksperimentalnog filma REZ postao je prateći program Martovskog festivala, a u izboru Marte Popivode, predstavlja 30. marta izbor feminističke video umetnosti i kustosku platformu D’EST iz Berlina koja je angažovana na mapiranju ženskih i kolektivnih umetničkih pozicija koje reflektuju post-socijalistički kontekst kroz pokretne slike.
Inicijativu i platformu predstaviće umetnička direktorka D’EST-a Ulrike Gerhart i koordinatorka projekta Naomi Henig, dok će razgovor o prikazanim radovima i diskusiju moderirati teoretičarka umetnosti Jelena Vesić, koja je kao kustoskinja jednog od poglavlja dala doprinos toj platformi.
U okviru programa REZ na D’EST biće prikazani video radovi umetnica Pauline Boudry / Renate Lorenz Charming For the Revolution (2009), Marwe Arsanios Who Is Afraid of Ideology? Part I (2017), Mahe Maamoun Dear Animal (2016), Elske Rosenfeld A Bit of a Complex Situation (2014), Sanje Iveković Instructions No. 2 (2015) i The Bureau of Melodramatic Research Above the Weather (2015).
Kustoska platforma D’EST za video umetnost bivšeg "Istoka" i "Zapada" (2018-2020) kreirala je onlajn platformu za savremenu (video) umetnost koja mapira ženske i kolektivne pozicije onih umetnika/ca koje reflektuju post-socijalističke promene sa post-geografskim, horizontalnim i feminističkim pristupom. Naslov projekta D’EST (Sa istoka) pozajmljen je od istoimenog filma (iz 1993. godine) rediteljke i umetnice Šantal Akerman (1950-2015). U filmu Sa istoka, nežnom, sinematičnom putopisu tranzicije, umetnica – ćerka onih koji su preživeli Holokaust – beleži ikoničke slike žena koje čekaju u trenutku hiatusa, odmah nakon završetka Hladnog rata.
Platforma je oblikovana kroz 15 kustoskih pozicija, predstavljajući više od 40 video radova, eksperimentanih filmova i dokumentaraca, koji otvaraju različite umetničke istoriografije i pozicije. D’EST je komponovana od šest poglavlja koja na različite načine reflektuju post-socijalitičke promene u odnosu na konceptualne paradigme kao što su temporalnost, jezik i semantika, korpo-fikcionalnost i prakse urbanog kozmetičkog podmlađivanja, indeksne vežbe čitanja, porodične veze i post-genetske porodice po izboru, kao i “istočni” futurološki misaoni eksperimenti.
Sličnu koncepciju ima i festival REZ, koji je Teorija koja Hoda [TkH] pokrenula 2014. godine u saradnji sa Domom omladine Beograda i Multimedijalnim institutom iz Zagreba.
Posle četiri samostalna izdanja, REZ se od ove godine formi pratećeg programa prenosi u kontekst Martovskog festivala. Osnovna ideja je da se svake godine predstave radovi, autori/ke ili umetnički i kustoski kolektivi koji deluju u polju filmskog eksperimenta ili video umetnosti, a koje beogradska publika do sada nije imala priliku da vidi. Cilj programa je da kreira umetničku i edukativnu platformu za predstavljanje i diskusiju inovativnih i radikalnih filmskih i video art praksi.
Martovski festival prikazaće do 31. marta filmski program podeljen u nekoliko nacionalnih takmičarskih kategorija: dokumentarni film do i preko 50 minuta, eksperimentalni film i video art, animirani film i kratki igrani film (kategorija za koju postoji i međunarodna selekcija).
Festivalski sajt je martovski.rs, a program se nalazi i u Kalendaru portala SEEcult.org
(SEEcult.org)
