Reci Dobar dan, na Banjici
Naselje Banjica, koje su početkom 70-ih projektovale arhitekte Aleksandar Stjepanović, Slobodan Drinjaković i pokojni Branislav Karadžić, bilo je jedno od najmodernijih i najsavremenijih u tadašnjoj Jugoslaviji, a o izgradnji prepoznatljivih pet solitera i specifičnostima celog naselja biće reči 21. februara u nastavku tribina koje Bazaart organizuje u okviru projekta umetnosti u zajednici Art Fora /ART4A.
Učesnici treće tematske večeri projekta “Reci dobar dan i pogledaj Banjicu iz drugog ugla“ biće arhitekte Stjepanović i Drinjaković, a razgovor o urbanizaciji 70-ih i izgradnji stambenog kompeksa na Banjici, moderiraće u vrtiću “Ljolja” u Crnotravskoj Marina Milivojević-Mađarev.
Projekat “Dobar dan” istražuje kulturne, istorijske i socijalne tokove u soliterima u Crnotravskoj, a cilj je da približi sugrađane jedne drugima i uputi čoveka na čoveka, podsećajući da društvo nije apstraktna tvorevina.
Kako se dogodilo da više ni “Dobar dan” ne kažemo jedni drugima kada se sretnemo u hodniku ili liftu?, pitanje je koje su postavili sebi umetnici okupljeni oko tog projekta, a na njega pokušavaju da pronađu odgovor umetničkim akcijama, druženjem i razgovorima koje organizuju tokom februara i početkom marta i u vrtiću “Ljolja” na Banjici.
Naselje Banjica izgrađeno je prema prvonagrađenom konkursnom rešenju iz 1971. godine, koje je korespondiralo je sa evropskim idejama o autonomnim, samodovoljnim stambenim celinama koje, pored stambenog dela, sadrže i prodavnice, klubove, restorane... sve što je potrebno za udoban i komforan život. Zgrade su pozicionirane tako da prirodno prate konfiguraciju terena.
Pejzažom naselja dominiraju siluete pet solitera od po 21 sprat, zidanih u vreme kada su podignute neke od najvećih zgrada u Beogradu (Beograđanka, Istočna kapija Beograda, zgrada Geneksa na Novom Beogradu...) i zajedno sa tim građevinama simbolizovali su tadašnju ideju u permanentnom uspehu i prosperitetu društva. Već više od 30 godina naselje Banjica živi svoj urbani život. Promenila se država, politički sistem, društvo, ali arhitektonski koncept i dalje stoji. Kako se danas živi na Banjici i na koji način je ambiciozni arhitektonski koncept postao deo života stanovnika Banjice, pitanje je na koje će pokušati da odgovore učesnici tribine.
Prof. аrh. Aleksandar Stjepаnović obimom svog opusа spаdа u nаjplodnije, а kvаlitetom delа među nаjznаčаjnije аrhitektonske stvаrаoce u Srbiji tokom druge polovine XX i prvih godinа XXI veka. Osim Banjice, u mnoštvu ostvаrenjа znаčаjem se posebno ističu Blokovi 23 i 22 na Novom Beogrаdu, Fаkultet drаmskih umetnosti, te urbаnističko rešenje i objekti nа Bežаnijskoj kosi - delа kojimа je Stjepаnović utisnuo snаžаn аutorski pečаt u urbаnističko-аrhitektonsku sliku Beograda.
Slobodan Drinjaković je još kao student učestvovao na mnogobrojnim javnim arhitektonskim konkursima kao član autorskih timova. Od 1973. do 1995. godine bio je zaposlen u KMG Trudbeniku u Birou za projektovanje "Dragiša Brašovan", a od 2005. do 2011. radio je na raznim projektima u Rusiji. Sada je u penziji.
Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda za projekat rekonstrukcije Narodnog pozorišta u Beogradu i “Borbine” nagrade za najbolje arhitektonsko ostvarenje (1989). Zaslužan je, između ostalog, i za rekonstrukciju Pozorišta na Terazijama i Scene “Raša Plaović” Narodnog pozorišta u Beogradu.
Tribina “Reci dobar dan i pogledaj Banjicu iz drugog ugla“ treće je tematsko veče projekta umetnosti u zajednici Art Fora /ART4A, koji se odvija paralelno u Beogradu, Nišu, Smederevu i Zrenjaninu u organizaciji umetničkog udruženja Bazaart sa partnerima iz tri grada.
Podstaknuti potrebom za solidarnošću i empatijom među sugrađanima, posebno među mladom generacijom, organizatori tog projekta kroz umetničke akcije podržavaju građane da povrate odgovornost za zajednički prostor i život.
Projekat Art Fora - ART4A podržava Ambasada Norveške u Beogradu.
(SEEcult.org)
