Prva pariska decenija Bate Mihailovića
Galerija savremene likovne umetnosti (GSLU) u Nišu predstavlja od 30. maja u Paviljonu u Tvrđavi izložbu “Prva pariska decenija Milorada Bate Mihailovića”, priređenu u znak prošlogodišnjeg velikog jubileja - stogodišnjice rođenja tog istaknutog umetnika i akademika (1923-2011).
Na izložbi autorke Sofije Ž. Milenković biće prikazana neka od najznačajnijih dela Mihailovićeve prve pariske decenije, među kojima su i novootkriveni radovi, koji će tim povodom prvi put u Nišu biti predstavljeni domaćoj javnosti, najavila je GSLU, koja priređuje izložbu u saradnji sa Galerijom RIMA i Fondacijom Milorada Bate Mihailovića.
Milorad Bata Mihailović, rođen u Pančevu 1923. godine, studije na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu započeo je 1946. godine ali ih je ubrzo, stešnjen tamošnjim diktatom socijalističkog realizma, napustio, otisnuvši se na Jadransko primorje, gde je sa kolegama iz klase - Petrom Omčikusom, Kosarom Bokšan, Miodragom Mićom Popovićem, Verom Božičković, Ljubinkom Jovanović i Miletom Andrejevićem – mogao da slika oslobođeno. Stacionirajući se u Zadru, ostali su upamćeni kao Zadarska grupa. Izgred “zadarskih komunara” je za posledicu imao njihovo izbacivanje sa Akademije, zatim ponovni povratak svih, osim Miće Popovića, da bi je dve godine kasnije Mihailović konačno napustio.
Dok u ranom Mihailovićevom slikarstvu prevladava figura, najčešće kroz žanr portreta, autoportreta i grupnih portreta, kao i urbani pejzaži, među kojima se posebno ističu beogradske vedute, nešto kasnije, boraveći na Jadranskom primorju, Mihailović je pod različitim uticajima razvijao likovni izraz, i još tada usvojio dvodimenzionalnost i modernistički pristup slici.
Preseljenjem u Pariz 1952. godine, stupivši na novu, razvijenu umetničku scenu, Mihailović se susreo sa do tada neslućenim strujanjima apstraktnog slikarstva. Tokom šeste decenije XX veka, Pariz je bio središte burnih umetničkih dešavanja, a pluralni karakter internacionalne umetničke scene odražavalo je bujanje različitih vidova apstraktnog slikarstva - od tradicionalne geometrijske, preko mnoštva individualnih pristupa lirskoj apstrakciji, do tašizma i enformela. Slikajući najpre umereno geometrizovane apstraktne forme, Mihailovićevom ekspresivnom slikarskom temperamentu je u Parizu više pogodovao slobodniji lirski izraz.
Bez naziva, oko 1960, ulje na platnu, 195 x 130 cm
Prve samostalne izložbe organizovao je već 1953. u galeriji Marseille i knjižari Paul Morihien, a zapaženi nastupi doveli su ga do poznanstva i saradnje sa uglednim galeristom Rudijem Augustinčićem i njegovom galerijom Rive Gauche. Presudna za Mihailovićevo pozicioniranje na tamošnjoj umetničkoj sceni bila je saradnja sa Žanom Polakom, vlasnikom prestižne galerije Ariel, u kojoj je samostalno izlagao od 1960. godine.
Autoportret sa šeširom, 1947-1948, ulje na platnu, 60 x 49 cm
Povodom stogodišnjice rođenja umetnika, 2023. godine je organizovana izložba u Galeriji SANU u Beogradu, koja je u prvi plan istakla segment Mihailovićevog opusa koji biva presudan za formiranje njegovog autentičnog slikarskog izraza i rukopisa, a koji mu je doneo najveće međunarodno priznanje. Ove godine, u GSLU predstavljena su neka od najznačajnih dela tog važnog segmenta njegovog opusa, a publici će prvi put biti predstavljeni i novootkriveni radovi iz istog perioda.
Izložba će biti otvorena do 30. juna.
*Naslovna fotografija: Kompozicija, kombinovana tehnika i kolaž 55 x 75 cm
(SEEcult.org)
