Preminuo Mihailo Ilić Ilke
Filmski montažer, reditelj, producent i filmolog Mihailo Ilić Ilke, preminuo je 4. aprila u Beogradu u 84. godini, nedugo nakon što mu je dodeljena nagrada 70. Beogradskog festivala dokumentarnog i kratkometražnog filma – Martovskog festivala za životno delo.
Ilić nije mogao iz zdravstvenih razloga da prisustvuje svečanoj dodeli nagrada na otvaranju jubilarnog Martovskog festivala, a prestižno priznanje, koje je dodeljeno i dokumentaristi Božidaru Kaleziću, primio je njegov sin Petar Ilić Ćirilo.
Rođen 28. marta 1939. godine u Bijelom Polju, gde je završio gimnaziju, Ilić je u Beogradu upisao studije elektrotehnike, a ubrzo je postao i član Kino kluba Beograd u kojem se upoznao sa osnovama filma i sa mnogobrojnim, kasnije istaknutim figurama srpske i jugoslovenske kinematografije. U okviru nekadašnjeg Kino kluba Beograd držao je i kurseve kino-amaterima.
Radio je kao asistent režije na nekoliko filmova, ali montaža je ono u čemu je ostavio najveći trag. Od više od 40 naslova, u koje spadaju i kratkometražni, dugometražni i televizijski filmovi, najpoznatija ostvarenja koja je montirao su “Delije” (1968) i “Burduš” (1970), u režiji Miće Popovića, “Zazidani” (1969) Kokana Rakonjca i “Majstor i Margarita” (1972) Aleksandra Saše Petrovića.
Samostalno je režirao dugometražni igrani film “Prirodna granica”, kao i veliki broj kratkih i dokumentarnih filmova, za koje je dobijao najvažnije nagrade na Martovskom festivalu (Gran pri za najbolji film festivala – “Markale” 1999, nagradu za najbolji dokumentarni film – “Presuda” 1998…) i na drugim festivalima širom sveta (“Zlatni vitez” u Rusiji...). Početkom 90-ih godina 20. veka formirao je producentsku kuću u kojoj je više desetina mladih ljudi dobilo priliku da napravi samostalne kratkometražne filmove na 35 milimetarskoj traci.
Ilić se bavio i filmskom teorijom, a njegova najpoznatija knjiga “Serbian Cutting” objavljena je u izdanju Filmskog centra Srbije 2007, koja se bavi pre svega specifičnom montažom u srpskom filmu, ali i pitanjem ritma, jezika i estetike filma.
Mihailo Ilić Ilke, kadar iz prikaza knjige Serbian Cutting/YouTube
U rukopisu mu je obimna knjiga o Kino klubu Beograd, odakle su potekli neki od najznačajnijih reditelja crnog talasa.
Značaj Ilićevog rada kao dokumentariste, kako je naveo Odbor martovskog festivala povodom nagrade za životno delo koja mu je dodeljena, nije samo u estetskom kvalitetu njegovih filmskih ostvarenja, već i u angažovanoj analizi montažnih postupaka
*Foto: screenshot YouTube/Mihailo Ilić Ilke
(SEEcult.org)
