Preminuo Kirk Daglas

Legendarni holivudski glumac Kirk Daglas, jedna od poslednjih ikona “zlatnog doba” američkog filma, preminuo je 5. februara u 104. godini, saopštio je njegov sin Majkl Daglas, takođe filmska zvezda.

Majkl Daglas je rekao magazinu Pipl da je njegov otac za čitav svet bio legenda, glumac iz zlatnog doba filma, koji je lepo proživeo i svoje zlatne godine. Takođe, bio je humanitarac koji je svojom posvećenošću pravdi i pravim pitanjima postavio standarde za sve, istakao je Majkl Daglas, dodajući da je za njega i njegovu braću Džoela i Pitera, bio jednostavno tata. Majkl je dodao da je za njegovu suprugu Ketrin Zita Džons, takođe poznatu glumicu, Kirk Daglas bio divan svekar, za unuke i praunuke voljeni deda, a za suprugu En divan muž.

Spartak, Stenli Kjubrik (1960)

Kirk Daglas je ostvario više od 90 uloga, od kojih oko 75 na filmu. Imao je tri nominacije za Oskara, ali nijedan nije osvojio, dok je 1995. godine dobio nagradu Američke filmske akademije za životno delo.

Prvu nominaciju za Oskara dobio je 1950. za ulogu ambicioznog boksera u drami "Šampion" (Champion). Potom je nominovan 1953. za ulogu filmskog mogula u drami "Loši i lepi" (The Bad and the Beautiful), te 1957. za tumačenje lika slikara Vinsenta van Goga u biografskom filmu "Žudnja za životom" (Lust for Life) iz 1956. godine.

Rođen je kao Iser Danijelovič 9. decembra 1916. u Amsterdamu u američkoj saveznoj državi Njujork, u jevrejskoj porodici beloruskih imigranata. Ime je promenio u Kirk Daglas 1939. godine, uoči priključivanja američkoj mornarici u Drugom svetskom ratu.

Proslavio se ulogom Spartaka u istoimenom istorijskom spektaklu Stenlija Kjubrika iz 1960. godine, čiji je bio i producent.

Još sredinom 50-ih je osnovao sopstvenu producentsku kuću, koju je nazvao po majci. Smatra se da je doprineo okončanju holivudske cenzure i zloglasne Crne liste.

U sedam filmova igrao je sa Bertom Lankasterom, a posebno, višedenijsko prijateljstvo imao je sa Karlom Maldenom.

Bio je tokom karijere i reditelj, autor je desetak romana i memoara, a istakao se i kao filantrop.

Između ostalog, dobitnik je Predsedničke medalje slobode, koju mu je uručio Džimi Karter 1981. Dobio je 2001. godine i Nacionalnu medalju umetnosti.

Nakon što je jedva preživeo helikoptersku nesreću 1991. godine i posebno nakon moždanog udara 1996, fokusirao se na obnavljanje duha i na religiju.

Počast su mu odali na društvenim mrežama vodeći filmski magazini, esnafska udruženja i slavne ličnosti iz sveta filmske industrije, kao i mnogobrojni obožavaoci.

*Foto: Vikipedija

(SEEcult.org)