Premijere Martovskog festivala
Među premijernim projekcijama 64.
Među premijernim projekcijama 64. Beogradskog festivala dokumentarnog i kratkometražnog filma - Martovskog festivala, najavljena su dva dokumentarca o poznatim umetnicima sa ovih prostora - “Svaka dobra priča je ljubavna priča” Rajka Grlića i Matjaža Ivanišina o predstavi “Boris, Milena, Radko” i njenim akterima, te brazilski “Prostor između: Marina Abramović i Brazil” Marka del Fiola o jednoj od najpoznatijih svetskih umetnica performansa, rođenoj u Beogradu.
Slovenačko-hrvatski dokumentarni film “Svaka dobra priča je ljubavna priča” govori o predstavi “Boris, Milena, Radko”, kao i o njenom scenaristi i reditelju Dušanu Jovanoviću, glumici Mileni Zupančič i glumcima Radku Poliču i Borisu Cavazzi. To je priča o ljubavnom trouglu, ali i o javnom i privatnom životu umetnika. Prateći produkciju tokom četiri meseca – od prvih proba pa sve do premijere, a istovremeno i intiman život umetnika, film obrađuje univerzalnu temu odnosa stvarnog i zamišljenog, intimnih i javnih oblika umetnosti.
Prema rečima koreditelja, govori o “odnosu intimnog i javnog aspekta umetnosti i o našoj sklonosti preplitanja naših ličnih i životnih iskustava, naše intime, sa pričama koje pripovedamo.
Film nastoji da definiše šta od ispričanog egzibicionizam, a šta je iskreno, a ponekad i bolno suočavanje sa samim sobom”, naveli su Grlić i Ivanišin o svom ostvarenju, koje je prikazano i na nedavnom ZagrebDoxu.
Svaka dobra priča je ljubavna priča
Martovski festival prikazaće 31. marta premijerno u Domu omladine Beograda i dokumentarac “Prostor između: Marina Abramović i Brazil” (The Space in Between: Marina Abramovic and Brazil) o slavnoj umetnici koja, u potrazi za ličnim isceljenjem i umetničkim nadahnućem, putuje kroz Brazil, doživljavajući svete rituale i otkrivajući svoj kreativni proces.
Putovanje se sastoji od dirljivih susreta sa isceljiteljima i mudracima iz brazilskih sela i istražuje granicu između umetnosti i spiritualnosti. Film prikazuje sesije isceljenja sa medijumom Džonom od Boga datim, susrete sa isceliteljima biljem, duhovne ritualie snagom religijskog sinkretizma, šamanske procese i isceljenje energijom kristala po raznim krajevima Brazila. Ovo stvarno putovanje bilo je okidač i za duboko introspektivno putovanje umetnice kroz uspomene, bol i prošla iskustva.
Prostor između: Marina Abramović i Brazil
Premijerne projekcije najavljene su i za samo otvaranje Martovskog festivala 30. marta u DOB-u, kada će biti prikazani novi filmovi dvojice velikana srpske kinematografije – “Bunker 93” Puriše Đorđevića i “Panta rei” Ljubiše Samardžića.
Povodom svog kratkog filma “Bunker 93” (2017), Đorđević je izjavio da je, učestvujući u Drugom svetskom ratu, imao neprijatne susrete sa bunkerima. Snimio je od tada mnogo filmova, najviše dokumentarnih, a u tom žanru imao je i dela označena kao filmske poeme.
“Bunker 93” je, kako je naveo, jedna poetska misao, i kao i svaka misao, sadrži montažu slika koje mogu da iznenade jedna drugu.
Bunker 93, Puriša Đorđević
“Snimajući film ‘Skerco’, u okolini Obrenovca i reke Save, usput sam snimao ostatke bunkera, sa nejasnom idejom - da će možda jednog dana nečemu poslužiti. Danas, kada su mi 93 godine, evo ih pred vama, montiranih u stilu Slavka Vorkapića, bunkeri koji su ubijali, usput ubijani klaviri, pejsaži, usamljeni ljudi i konji, zajedno”, naveo je Đorđević.
Film “Panta rei” (2017) je dokumentarni prikaz jednog vremena kroz svedočanstvo glumca i reditelja Ljubiše Samardžića, koji je na nedavnom 45. Festu dobio nagradu Beogradski pobednik za izuzetan doprinos filmskoj umetnosti.
Počev od skromnog detinjstva u posleratnoj Jugoslaviji, preko putešestvija do Beograda, studija na Akademiji za film i TV i konačno do bogate karijere glumca, Samardžić oslikava portret domaće kinematografije čiji je integralni deo od 50-ih godina 20. veka do danas. Sarađivao je sa nekim od najplodonosnijih umetnika sa ovih prostora, koji su obeležili zlatno doba jugoslovenskog filma, od Puriše Đorđevića, preko Branka Bauera, Saše Petrovića, Žike Mitrovća, Hajrudina Krvavca, Krste Papića, Boštjana Hladnika, Ivana Hetriha do glumaca Milene Dravić, Bate Živojinovića, Borisa Dvornika, Pavla Vuisića i mnogih drugih.
Panta rei, Ljubiša Samardžić
Martovski festival prikazaće, kako je ranije najavljeno, više od 80 filmova u takmičarskim programima.
Festival je sada u potpunosti okrenut ka domaćem filmu, a novitet je i da će u celini biti održan u Domu omladine Beograda, koji je od ove godine i organizator, a novi umetnički direktor je Boban Jevtić, koji je i na čelu Filmskog centra Srbije.
Na 64. Martovskom festivalu biće dodeljeno deset nagrada prema odluci žirija, a ukupan nagradni fond je 14.000 evra.
Gran pri od po 2.000 evra dobiće šest najboljih filmova u svakoj kategoriji (dugometražni dokumentarni film, kratkometražni dokumentarni film, animirani film, domaći kratkometražni igrani film, međunarodni kratkometražni igrani film, eksperimentalni film/video art). Planirane su i četiri strukovne nagrade – za najbolju režiju, kameru, montažu i dizajn zvuka/muziku, u vrednosti od po 500 evra.
Uz filmove u takmičarskim kategorijama, najavljene su i premijerne projekcije u revijalnom delu programa, uz brojne radionice, konsultacije i razgovore filmskih stvaralaca, studenata i publike, kao i prateći muzički program - DJ program svake večeri i koncert benda Autopark 1. aprila.
Prošle godine na 63. BFDKF-u prikazano je ukupno 109 ostvarenja, od kijih je u domaćoj, regionalnoj i međunarodnoj selekciji bilo oko 70 filmova. Gran pri za najbolji dugometražni dokumentarni film dobio je bugarski “Kembridž” Eldore Trajkove, dok je najboljim kratkim filmom proglašen “Iskon anima aeternam” Mihajla Dragaša iz Srbije, koji je dobio i Zlatnu plaketu Beograda za najbolji domaći animirani film – za “Vis Dubium”. U regionalnoj konkurenciji trijumfovali su autori iz Hrvatske, osvojivši nagrade u sve tri kategorije. Festival je bio obeležen odsustvom eksperimentalnog filma kao posebne kategorije, a regionalni takmičarski program proširen je bio sa prostora bivše Jugoslavije na celu Jugoistočnu Evropu, uz smanjenje broja nagrada sa tridesetak na 15.
BFDKF je održan i 2015. godine prema novoj koncepciji, a imperativ je bio povećanje broja gledalaca. Umetnički direktor BFDKF-a bio je 2015. godine reditelј Mladen Matičević, koji je sredinom 2014. godine izabran umesto Janka Baljka, takođe nagrađivanog reditelja.
Beogradski festival dokumentarnog i kratkometražnog filma stalna manifestacija je u oblasti kulture od značaja za Grad Beograd, koji je i pokrovitelj tog festivala.
Pokrovitelj ove godine je, uz Ministarstvo kulture i informisanja, i Filmski centar Srbije, a generalni sponzor je kompanija Lukoil.
(SEEcult.org)
