Poklon Dimovskog
Izložba Zorana Dimovskog “Poklon” u Likovnoj galeriji Kulturnog centra Beograda suočava publiku sa likovno transponovanim verbalnim izrazima, preuzetim iz registra usmerenog na političko upravljanje individualnim i kolektivnim telima.
Oni su strpljivim i dugotrajnim manuelnim iscrtavanjem motivski uvedeni u okvire krajnje jednostavnih i kompoziciono svedenih, ali ujedno gestualnim elementima veoma bogatih vizuelnih prizora, koji se, stoga, mogu tretirati i kao indeksni tragovi umetničkog procesa, naveo je Stevan Vuković u tekstu povodom izložbe ambijentalne instalacije Dimovskog, koja će biti otvorena od 14. marta do 4. aprila.
“Na prilično neposredan način ti se prizori otvaraju posmatraču kao totalitet prikazanog, ali ujedno deluju i detaljima koji otkrivaju način izvedbe i dinamiku telesnih pokreta koji su do njega doveli. Da bi se radovi sagledali treba uroniti u detalje i pratiti načine preplitanja i sažimanja kolornih i gestualnih intenziteta, u čijem dinamičkom međuodnosu nastaju polja napetosti kojima je prožeta celokupna površina crteža. Međutim, to specifično estetsko uživanje koje ovi radovi omogućavaju, ipak nije samodovoljno i u sebe zatvoreno, već je potpuno uvezano sa njihovim kognitivnim elementima, koji pozivaju na analizu i tumačenje prikazanog sadržaja, kao i konteksta njegove upotrebe. U spoju estetskog i značenjskog, materijalnih gestova i retorike prizora koji se njihovom primenom gradi, ostvaruje se i poseban vid odnosa spram društvene pozadine prikazanog, kao i aktuelnog konteksta u kome se predstavljanje prikazanog vrši”, naveo je Vuković, koji je kao karakteristike radova na izložbi “Poklon” naveo citatnost, heterogenost vizuelno predstavljenih kodova, posredovanje sadržaja, performativnost u procesu produkcije, figuralnost u pojavnom smislu, svedenost strukture, ergonomske dimenzije, estetičnost, ideološku ambivalentnost i društvenu subverzivnost.
Pension, olovka na papiru, 213x303 cm, 2017.
Društveno-politički kontekst na koji radovi Dimovskog upućuju je kontekst savremenog kapitalizma u kojem se odvija pomak od biopolitike ka nekropolitici, to jest od procesa administiranja života ka proizvodnji viška vrednosti od eksploataacije smrti.
Prema kamerunskom filozofu Ahile Mbembeu, kako podseća Vuković, nekropolitika je način delovanja nekrokapitalizma, u kojem se akumulacija kapitala organizuje oko proizvodnje i lokalizacije “svetova smrti”. Tu se čak ni goli život, puka biološka egzistencija, više ne tretira kao nešto neotuđivo, što se ne bi smelo dovoditi u pitanje, već kao puki privremeni poklon, nešto što se dobija samo milošću vladajuće oligarhije i što od nje može biti i oduzeto.
“Kako onda umetnost locirati u tako određen kontekst? Sa druge strane, kako u svet umetnosti uvesti proces kritičkog promišljanja modusa delovanja nekropolitičkih tehnologija, kao i potencijalnih načina otpora tom delovanju? Zoran Dimovski se odlučio na strategiju koja uključuje upotrebu veoma direktnih referenci, putem vidljivo preuzetih predložaka kojima nije teško trasirati poreklo, a koji se koriste na motivskom nivou. U njihovom korišćenju ostavlja se prostor za direktnu vizuelnu konfrontaciju publike sa njima, ali se tokom procesa materijalne produkcije, u vidu manuelnog, telesno obojenog procesa oni ipak višestruko likovno transponuju i repetitivnim gestualnim postupkom kodiraju u specifičan jezik autora”, naveo je Vuković.
Help (I need somebody), olovka na papiru, 213 x 303 cm, 2017.
Macht Frei, olovke u boji na papiru, 210 x 300 cm, 2018-2019.
Zoran Dimovski, rođen 1966. godine u Beogradu, diplomirao je i agistrirao 1995. godine na beogrdskom Fakultetu likovnih umetnosti, na odseku za slikarstvo. Umetničko-doktorske studije završio je 2017. godine na FLU, na kojem od 2000. godine i predaje kao vanredni profesor na odseku slikarstva.
Značajne samostalne izložbe slika, crteža, grafika koji ostaju njegova glavna preokupacija, ali i ambijentalnih instalacija i video radova, Dimovski je imao u uglednim institucijama i na manifestacijama u zemlji i inostranstvu (London, Njujork, Hjuston, San Francisko, Venecija, Beč, Edinburg, Toronto, Lisabon, Stokholm, Tokio, Kjoto, Kanagava…).
Od 1993. učestvovao je i na brojnim relevantnim grupnim izložbama.
(SEEcult.org)
