Pikaso u Beku

Izložba Pabla Pikasa “Na Azurnoj obali”, koja će biti otvorena od 3. februara do 15. aprila u zgradi fabrike “Beko” u Beogradu, predstavlja retko viđenu kolekciju najvrednijih dela iz opusa keramike, srebra i zlata čuvenog španskog umetnika, nastalu u gradiću Valori na jugu Francuske.

Iz nekoliko privatnih kolekcija prikupljeno je oko 100 eksponata - predmeta od keramike, srebra i zlata, koji su praćeni plakatima koje je Pikaso radio za godišnje izložbe keramike u Valoriju na Azurnoj obali.

Dva puta nedeljno biće organizovano stručno vođenje za posetioce izložbe, čije je svečano otvaranje (za medije i zvanice) 2. februara.

Najavljeni su i prateći program u vidu radionica, predavanja i projekcija filmova o liku i delu Pikasa.

Cena karte je 450 dinara, uz mogućnost popusta na grupne posete.

Izložba gostuje u Beogradu zahvaljujući galeriji “Deva Puri” iz Slovenije, koja je organizovala i postavku “Božanstveni svetovi” Salvadora Dalija 2010. godine u Muzeju istorije Jugoslavije.

Organizatori i producenti izložbe su Insomnia Prevent, RE:produkcija, a generalni pokrovitelj je Reiffeisen banka.

Izložbu su podržali i Ministarstvo kulture, informisanja i informatičkog društva Srbije, Institut Servantes i Privredna komora Srbije.

Nakon Beograda i prethodno Bleda, izložba će do kraja 2012. godine biti postavljena i u Dubrovniku.

Pablo Pikaso (Pablo Ruiz Picasso), rođen 25. oktobra 1881. godine u Malagi, jedan je od najvećih slikara, vajara, crtača i grafičara 20. veka, a uz Žorža Braka, jedan je od osnivača likovnog pravca kubizam.

Stvorio je više od 6.000 slika, skulptura i crteža. Njegove slike danas vrede milione, a među najpoznatijima su “Gospođice iz Avinjona", “Gernika”, “Violina”, “Ogledalo”, “Žena sa gitarom” itd.

Njegovo neuobičajeno interesovanje za crtež počelo vrlo rano, još dok je bio desetogodišnjak, kada je postao učenik svog oca Hozea Ruiza Blanka, profesora crtanja u Korunji. Pikasov otac je odlučio da podredi svoje umetničke ambicije sinu, dovodeći mu modele i podržavajući ga u ostvarenju njegove prve izložbe kada je imao samo 13 godina.

Porodica se preselila u Barselonu 1895. godine i Pablo se upisuje u Ljoču, lokalnu umetničku akademiju. Već 1897. godine, njegova slava u Španiji je išla u prilog očekivanjima, pošto je slika “Nauka i milosrđe” dobila počasnu nagradu u Madridu na izložbi Kraljevske akademije San Fernando. Iste godine Pikaso je upisao tu prestižnu akademiju, ali se ubrzo razočarao u kvalitet nastave i počeo da provodi vreme crtajući i slikajući svakodnevnicu koja ga okružuje: kafiće, ulice, bordele itd.

U Barseloni, gde je pohađao školu, kao i u Madridu, gde je bio svakodnevni posetilac Muzeja Prado, zanimalo ga je sve u vezi sa slikarstvom, a sanjao je i o Parizu, gde je napokon stigao u oktobru 1900. godine.

Pikaso je bio pokretač i inspirator slikarskih smerova kao što su kubizam i sugestivni ekspresionizam koji predstavljaju revolucionarni prevrat u modernoj likovnoj umetnosti. Paralelno sa slikarstvom, Pikaso se posvećivao i skulpturi, pre svega oko 1907. godine, kada je stvarao pod uticajem kubizma, mada i u drugim razdobljima njegovog stvaranja.

Pikaso se ženio dva puta, a imao je četvoro dece. Poslednje dete, kćerku Palomu, dobio je u 68. godini.

Umro je u gradu Mužin 8. aprila 1973. godine, kada mu je otkazalo srce za vreme napada gripa.

(SEEcult.org)