Otvoreni studio TkH u Parizu
Teorija koja Hoda (TkH), teorijsko-umetnička platforma iz Beograda, završava 8. decembra u kulturnom centru Les laboratoires d’Aubervilliers u Parizu projekat “Kako delovati teorijom” koji realizuje od 2009. godine.
Programom “Otvoreni studio” TkH će predstaviti materijale iz programa “Rehaluciniranje konteksta Pariz-Beograd” (2010-2011) koji je sučelio dve nezavisne umetničke i kulturne scene; zatim “ilegalni bioskop” (2010-2011) praksu nekuriranog, samoorganizovanog prikazivanja filmova alternativne produkcije i razmene znanja, koja još uvek traje u Les Laboratoires, kao i u Magacinu u Kraljevića Marka u Beogradu, te “Iscrpljujući nematerijalni rad u izvedbi”, zajedničko izdanje časopisa TkH 17 i Les Labos, nastalo tokom javnih uređivačkih sesija.
Poseban fokus “Otvorenog studija” je na istraživačkom projektu “Izvedba i javnost” koji su Ana Vujanović, Bojana Cvejić i Marta Popivoda sprovodile tokom 2011. i 2012. godine.
Biće predstavljena knjiga “Public Sphere by Performance” Vujanovićeve i Cvejićeve i predstavljena studija za film Marte Popivode “Yugoslavia: How Ideology Moved Our Collective Body”. Biće izloženi i video materijali sa radionice “Performativne tehnologije grupe”, sprovedene sa studentima Paris VII Dance Studies, koje je Cvejićeva napravila u saradnji sa Popivodom, Kristin Desmet i Zigmar Zakarijas.
Polazište tog istraživanja je problem javnosti koji se iznova i iznova pojavljuje: pomrčenje javne sfere tokom XX veka kao pokazatelj krize reprezentativne demokratije. Teorijske i političke perspektive tog transdisciplinarnog istraživanja potiču od isprekidanih (diskontinualnih) iskustava učešća u javnoj sferi u bivšoj socijalističkoj Jugoslaviji i savremenom zapadnom neoliberalizmu.
TkH predlaže analizu i diskusiju o javnosti i njenim nezadovoljstvima - kroz nekoliko modela masovne i kolektivne izvedbe, kao i izvođenja sopstva, poput socijalne drame i socijalne koreografije.
TkH je tokom 2011. kroz brojne saradnje sa umetnicima, teoretičarima i aktivistima propitivala transverzalne društvene, umetničke i kulturne artefakte i prakse: pokrete, slike, zakone, navike i diskurse. Osnovna motivacija za istraživanje koje se kreće od studija performansa do političke teorije i društvenih nauka očituje se u pitanjima iz uvoda knjige: ...Koja je uloga javnosti u svim ovim istorijskim i aktuelnim trenucima? Čak i ako tokom njihovog trajanja javnost nije bila pasivna i nevidljiva, koja je bila njena pozicija i moć? Da li je uzrokovala promene? Štaviše, čak i ako je imala političke i društvene efekte, moramo ponoviti pitanje Džona Đuija: da li je ova javnost bila svesna posledica njenih dela?... Šta smo tražili kada smo se mi, kao javnost, digli protiv? I kako se to upoređuje sa ishodom protesta, podrška ili pobuna protiv jednog ili drugog političkog aktera na javnoj sceni?... Šta mi kao građani možemo da uradimo s onim što imamo “u našim rukama”, ili u našem slučaju, sa teorijskom i praktičnom stručnošću u oblasti izvedbe?
Glavni domen rada TkH je podsticanje kritičkih i eksperimentalnih praksi/diskursa savremenih izvođačkih umetnosti u lokalnom kontekstu, kao i njihova promišljena afirmacija u širem, regionalnom i internacionalnom kontekstu. Delovanje TkH platforme je teorijska praksa u polju performansa, koja se ostvaruje kroz tekstualnu i umetničku produkciju, samoogranizaciju, kritičku edukaciju i kulturnu politiku.
(SEEcult.org)
