Novi TkH i Raster 2008.
Novi broj časopisa “TkH” za teoriju izvođačkih umetnosti, koji će TkH platforma predstaviti 12. februara u Magacinu u Kraljevića Marka, bavi se uslovima, statusima, funkcijama i značajem teorije u savremenoj umetnosti, naročito izvođačkim umetnostima u aktuelnim društvenim, umetničkim i akademskim kontekstima. Osim novog, 16. broja “TkH” časopisa, biće predstavljen i godišnjak nezavisne izvođačke scene u Srbiji “Raster 2008”, a promociju će pratiti i prostorna instalacija / akcija “Tiraž #3 / Rasturanje Rastera” Katarine Popović.
Novi broj časopisa “TkH” za teoriju izvođačkih umetnosti, koji će TkH platforma predstaviti 12. februara u Magacinu u Kraljevića Marka, bavi se uslovima, statusima, funkcijama i značajem teorije u savremenoj umetnosti, naročito izvođačkim umetnostima u aktuelnim društvenim, umetničkim i akademskim kontekstima. Osim novog, 16. broja “TkH” časopisa, biće predstavljen i godišnjak nezavisne izvođačke scene u Srbiji “Raster 2008”, a promociju će pratiti i prostorna instalacija / akcija “Tiraž #3 / Rasturanje Rastera” Katarine Popović.
Tema nvoog broja “TkH” časopisa, koji su uredili Miško Šuvaković, Ana Vujanović i Jelena Novak, proteže se od prevratničke “teorijske eksplozije” 70-ih i 80-ih godina 20. veka do tihog “povratka filozofiji” početkom 21. veka.
Naziv broja “Pravo na teoriju” dvosmisleno i polemički ukazuje da se treba izboriti za pravo na teoriju u savremenom svetu umetnosti, ali i da treba ići pravo na teoriju, ako se teži kritičkoj umetnosti, temeljno angažovanoj u aktuelnim društvenim kontekstima.
Kretanje ka teoriji je odgovor savremene umetničke levice tradicionalnoj filozofskoj levici - koja u polemičkom izvođenju transcendentnog i univerzalnog reciklira trijumf desnih metafizičkih hegemonija koje kao da objašnjavaju punoću konstitutivnog manjka i time nas vraćaju istorijskom poretku nemosti umetnosti i sveznajućeg glasa filozofije i filozofskih estetika.
Časopis je podeljen na teorijski blok “Pravo na teoriju” (autori priloga G. Ziemer, M i R Fowkes, M. Botha, Ž. Paić, A. Querrien, A. Vujanović, M. Šuvaković, M. Meštrović, J, Novak, M. Bal i J. Früchtl) i blok
“Teorija na delu” (B. Szombathy, J. Janša, Z. Todorović, A. Vujanović i S. Asentić, S. Ilić, M. Popivoda, G. Gjorgjevski, M. Šuvaković, M. Nićevski).
Novi broj “TkH” časopisa predstaviće Šuvaković i Ana Vujanović, dok će Bojan Đorđev predstaviti “Raster 2008” - izdanje TkH Foruma za kritiku izvođačkih umetnosti (http://tkhforum.blogspot.com), koji sadrži direktorijum 24 autora/grupa i njihovih projekata iz domena izvođačkih umetnosti (premijerno) izvedenih u 2008. u Srbiji u potpuno nezavisnim uslovima.
Raznolikost nezavisne izvođačke scene se kreće od radova realizovanih praktično bez budžeta, do dobro podržanih, ali ipak još uvek nezavisnih umetničkih projekata, od diskurzivnog do neverbalnog pozorišta, od ansambl plesnih predstava do sajberformansa i inkluzivnih predstava koje rade sa osobama sa invaliditetom, pa i do performansa iz domena vizuelnih umetnosti koje se preklapaju ili zadiru u polje bavljenja i mišljenja savremenih izvođačkih umetnosti danas.
Zastupljeni su projekti sledećih autora/grupa: D. Aćin, A. Bjelajac, Dah teatar, B. Denić, Dez.org, Grupa Hajde da..., I. Stanišić, Ister teatar, DDT, S. Mitrović, Mudra Teatar, D. Murić, Perpetuum Dance Company, PoToP teatar, POD teatar, I. Pravdić, M. Perić, M. Solar i I. Radenković, G. Savić Ra, Studio for Electronic Theatre, SubHuman Teatar, Teatar Mimart, TkH i Žene na delu.
U publikaciju su uključena i tri teksta koja teoretizuju i/ili kontekstualizuju recentnu izvođačku umetničku scenu u Srbiji kroz okvirna područja plesa (A. Vujanović), pozorišta (M. Bogavac) i performansa/akcija (A. Vilenica).
Prezentaciju će pratiti akcija autorke vizuelnog identiteta tog izdanja Katarine Popović “Tiraž #3 / Raster 2008. - Rasturanje Rastera”, zasnovana na ideji instaliranja knjiga u galerijskom prostoru.
Ta ideja podstaknuta je uverenjem da tiraž gabaritom ne mora, ne treba, pa čak i ne sme da bude samo gomila knjiga, već može biti i objekat čije sastavne jedinice, same po sebi umetnički osmišljene, prenose karakteristike na celinu.
Koristeći ih kao materijal za “vajanje” jedinstvene skulpturalne forme, pridodaje im se nova vrednost u odnosu na uobičajenu. Iako u tom slučaju prezentovane kao celina, u instalaciji se ne zapostavlja osnovna funkcija svakog pojedinačnog predmeta - knjige, koja podrazumeva težnju za interakcijom: za čitanjem ili bar listanjem; izmeštanjem iz prvobitnog prostora i posedovanjem.
Od posetilaca se očekuje interakcija, odnosno učešće u promeni početne forme i njenom postepenom smanjivanju, nestajanju iz prostora galerije.
