Nagrada publike ZagrebDoxa
Hrvatski filmovi "Ljudi s mliječnog puta' o tranziciji u EU kroz priče malih zagorskih proizvođača mlečnih proizvoda i "Sudbina broj 13" o zagrebačkom tramvaju zvanom “Genšer”, podelili su T-com nagradu publike šestog festivala dokumentarnog filma ZagrebDox, na kojem su prikazani u regionalnoj konkurenciji.
Hrvatski filmovi "Ljudi s mliječnog puta' o tranziciji u EU kroz priče malih zagorskih proizvođača mlečnih proizvoda i "Sudbina broj 13" o zagrebačkom tramvaju zvanom “Genšer”, podelili su T-com nagradu publike šestog festivala dokumentarnog filma ZagrebDox, na kojem su prikazani u regionalnoj konkurenciji.
Film “Ljudi s mliječnog puta” Miroslava Mikuljana priča je o napornoj svakodnevnici, teskobi, planovima i snovima popularnih mlekarki sa zagrebačkih pijaca koje prodaju nešto što može postati hrvatski brend, ali na vetrometini novih pravila i propisa na putu ka EU može i nestati.
Mikuljan ispituje u tom filmu kako svetska politika dotiče male proizvođače i njihove porodice, ima li njihova mlečna proizvodnja budućnost u EU, te hoće li mladi naraštaji nastaviti porodični posao ili će potražiti sreću negde drugde.
Križevčanin rodom, koji je diplomirao filmsku i TV režiju na zagrebačkoj Akademiji dramskih umetnosti, Mikuljan je autor brojnih dokumentaraca, dva TV filma za decu, tri TV drame, dva kratka filma i dva celovečernja igrana filma, a nakon što je od 1995. do 2002. bio glavni urednik Dokumentarnog programa HRT-a, vratio se režiranju umetničkih i socijalno angažovanih dokumentarnih filmova.
Film “Sudbina broj 13” Irene Škorić prati putnike zagrebačkog tramvaja broj 13, predstavljajući njihove lične priče i sudbine.
Tramvaj baksuznog broja specifičan je i po tome što je skrivio najveću nesreću u evropskoj istoriji, ubio najviše ljudi i najčešće klizio iz šina. S nadimkom “Genscher” ipak je i putujući hotel i dnevni boravak cele jedne nevidljive Hrvatske koju je tranziciono vreme odbacilo na marginu, a autorka filma bila je jedan od njegovih putnika.
Irena Škorić je 2008. diplomirala filmsku i TV režiju na ADU u Zagrebu i autorka je više od 20 kratkih i srednjometražnih igranih, dokumentarnih i eksperimentalnih filmova. Dobitnica je 30-ak nagrada, uključujući za kratki igrani film “Rastanak” (2008), koji je prikazan u San Sebastijanu, a bio je i hrvatski kandidat za Studentskog oskara. Među njenim nagrađivanim filmovima su i dokumentarni “Vatra, voda, brašno”, te kratki “Ti meni, ja tebi!”.
ZagrebDox je završen 7. marta projekcijama nagrađenih ostvarenja, koja su proglašena prethodnog dana, a prikazao je od 28. februara oko 150 naslova u međunarodnoj i regionalnoj konkurenciji i drugim zvaničnim i pratećim programima.
Potresan kineski film “Žalba” Zhao Lianga o protivurečnostima današnje Kine, čija bi se radnja mogla smestiti i u većinu zemalja na prostoru bivše Jugoslavije, proglašen je najboljim filmom u međunarodnoj konkurenciji, a nagrađen je i priznanjem za najbolji film koji promoviše ljudska prava, dok je u regionalnom programu nagradu Veliki pečat osvojio austrijski “Toto” Petera Sćreinera o potrazi za izgubljenim identitetom.
Veliki pečat u međunarodnoj konkurenciji dodeljen je potresnom kineskom filmu “Žalba” Zhao Lianga o protivurečnostima današnje Kine, koji je nagrađen i priznanjem za najbolji film koji promoviše ljudska prava, dok je u regionalnom programu pobedio austrijski “Toto” Petera Sćreinera o potrazi za izgubljenim identitetom.
Posebna priznanja u međunarodnoj konkurenciji dobili su filmovi “Zadnji vlak” kineskog reditelja Lixina Fana i iranski “Staklena kuća” Hamida Rahmaniana, dok je u regionalnoj konkurenciji posebno priznanje dodeljeno srpskom filmu “Kriva je” Milice Denić iz Beograda.
Mali pečat za najbolji film autora/ke do 30 godina dodeljen je poljskom “Bezdanu” Wojcieća Kasperska, a posebno priznanje dobio je film “Sanja i Vrabac” mladog ruskog reditelja Andreya Gryzeva.
Pobednik Pitćing foruma ZagrebDoxa je filmski projekat “The Battery Man” Dušana Čavića i Dušana Šaponje iz Srbije, priča o Slaviši Pajkiću, poznatom kao Biba Struja, čije je telo sposobno da akumulira električnu energiju, a potom i da je prazni.
Sajt ZagrebDoxa je www.zagrebdox.net
(SEEcult.org)
