MSUB povodom smrti Veličkovića, člana UO
Muzej savremene umetnosti u Beogradu saopštio je da je sa žaljenjem primio vest o smrti istaknutog umetnika, akademika i člana Upravnog odbora te institucije Vladimira Veličkovića, koji je preminuo 29. avgusta u 85. godini u Splitu.
Veličkovićev stvaralački doprinos srpskoj, jugoslovenskoj i međunardnoj umetničkoj sceni, kako podseća MSUB u objavi na sajtu, bio je predmet brojnih studija, kritičkih i monografskih tekstova brojnih autora (Katarina Ambrozić, Stojan Ćelić, Irina Subotić, Mark le Bot, Alen Žufroa, Andre Velter, Mišel Onfre, Bernar Noel, Alin Avil i mnogih drugih).
U zbirkama MSUB-a nalaze se slike, grafike i crteži Veličkovića nastali u periodu od 1958. do 2013. godine, pružajući uvid u složenost njegovog stvaralačkog opusa.
Stvaralaštvo Veličkovića povezuje se s fenomenom nove figuracije, aktuelne u beogradskom slikarstvu sedme decenije 20. veka, kada umenik profiliše afinitet za slikarstvo takve provenijencije. Značajna je i činjenica da je ta vrsta figuracije u pomenutom istorijskom momentu bila srodna tada aktuelnoj evropskoj figuraciji, i u takvom estetskom ključu Veličković je dalje razvijao svoju poetiku. Za razumevanje stvaralačkog postupka Veličkovića značajna je i njegova izjava da je slikar istovremeno i “slikar sopstvenog istorijskog vremena i slikar sopstvenog pogleda na to istorijsko vreme”, što će proizvesti i angažovan stav umetnika, u kritici često ocenjen i kao čin velike moralne hrabrosti.
Vladimir Veličković, Predeo mrtvih ptica, 1962. iz zbirke MSUB na izložbi 'Sekvence'
Veličković je samostalno izlagao od 1963. na domaćoj i međunardnoj sceni. Na 36. Bijenalu umetnosti u Veneciji 1972. godine predstavljao je jugoslovensku savremenu umetnost sa Vjenceslavom Rihterom i Dušanom Otaševićem.
Dobitnik je brojnih nagrada, između ostalih: Nagrada za slikarstvo Oktobarskog salona 1963. godine, Nagrada Memorijala “Nadežda Petrović” 1968, Nagrada lista ”Politika” iz Fonda Vladislava Ribnikara 1986.
Dela mu se nalaze u kolekcijama brojnih domaćih i inostranih muzeja i galerija, kao i u privatnim kolekcijama širom Evrope i sveta.
Rođen 11. avgusta 1935. godine u Beogradu, Veličković je završio beogradski Arhitektonski fakultet, a 1962-1963. godine bio je saradnik Majstorske radionice Кrste Hegedušića u Zagrebu. Na Bijenalu mladih u Parizu 1965. osvojio je glavnu nagradu za slikarstvo. Već naredne godine nastanio se u francuskoj prestonici. U Parizu je nastavio da gradi slikarsku i akademsku karijeru, stekavši međunarodnu afirmaciju.
Za profesora na Visokoj školi lepih umetnosti u Parizu izabran je 1983. godine, gde je predavao do 2000.
Za člana Srpske akademije nauka i umetnosti van redovnog sastava izabran je 1985. godine, a za člana francuske Akademije lepih umetnosti 2005.
Za svoj rad odlikovan je najvišim francuskim priznanjem iz oblasti kulture i umetnosti – Commandeur dans l'ordre des Arts et des Lettres, a 2007. godine odlikovan je i Ordenom viteza Legije časti.
U Beogradu je osnovao Fondaciju pod svojim imenom, koja je od sredstava koja je dobijao na ime priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi svake godine dodeljivala nagradu za crtež mladim umetnicima.
Veličković je u kontinuitetu bio član Upravnog odbora MSUB-a od 2014.
(SEEcult.org)
