Migranti mentalnih prostora
Izložba “Migranti mentalnih prostora” u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine (MSUV) u Novom Sadu predstavlja internacionalnu grupu umetnika i ličnosti koje su doprinele međunarodnoj saradnji, delile bliske društveno-političke vredosti, moguća migrantska iskustva, te kulturna i umetnička stanovišta, a kao mesto susreta imale su Dizeldorfsku akademiju likovnih umetnosti (Kunstakademie Düsseldorf), važnu u periodu razvoja konceptualne i medijske umetničke prakse.
Na izložbi, koja će biti otvorena 16. decembra, učestvuju: Klaus Rinke, Biljana Tomić, Hannes Böhringer, Igor Antić, Ivo Deković, Vladimir Frelih, Jusuf Hadžifejzović, Marcus Kaiser, Bettina Meyer, Zoran Popović, Mileta Prodanović, Zdravko Santrač, Eva Maria Schön, Krunoslav Stipešević, Dragoljub Raša Todosijević, Selman Trtovac, Milorad Vujašanin Cujo i Barthélémy Toguo.
U periodu kada se Evropa susreće sa izazovima izraženog kretanja stanovništa nametnutog političkim, ekonomskim i ličnim razlozima, kontinuirano se godinama odvija manje vidljiv, a značajan proces migracije stanovništva zarad proširenja mentalnih vidika, kulture i sticanja profesionalnih znanja i iskustava, navela je povodom tog projekta kustoskinja izložbe Sanja Kojić Mladenov.
Neki od profesora u Dizeldorfu, kako je podsetila, imali su veoma značajnu ulogu u kreiranju zajedničke umetničke klime među studentima koji su dolazili iz celog sveta, pa tako i iz zemalja nekadašnje Jugoslavije, međusobno ih povezujući, i usmeravajući ih na mnoge značajne aktere internacionalne umetničke prakse. Među njima bitnu ulogu su imali profesori, koji su istovremeno bili uticajni umetnici, kao što su: Jozef Bojs (Joseph Beuys), Klaus Rinke, Nam Džun Pajk (June Paik), Janis Kunelis (Jannis Kounellis) i drugi.
Klaus Rinke i Jozef Bojs
Zoran Popović, Gestualni govor Jozefa Bojsa, 1973-2016.
Akademija umetnosti u Dizeldorfu predstavljala je pravi fenomen koji je doprineo, između ostalog, podsticanju veza između npr. Jozefa Bojsa, Marine Abramović, Ulaja, Ješe Denegrija, Biljane Tomić i Studentskog kulturnog centra u Beogradu. Relacije različitih umetničkih scena, mesta edukacije, izložbenih prostora i pojedinaca započete još 70-ih godina 20. veka protezale su se tokom decenija, omogućivši mnoga nova iskustva i razmene, čak i u periodima društveno-političke zatvorenosti i ksenofobije društva tokom 90-ih godina.
Klaus Rinke i Monika Baumgartl
Pojedini umetnici koji su prošli praksu Akademije u Dizeldorfu ili sarađivali sa njom, danas žive u sredinama svog porekla, prenoseći znanje koje su stekli od svojih profesora na lokalnu scenu, dok su drugi nastavili putovanje i danas žive i rade u mnogim delovima sveta povezujući mentalne prostore koji su uticali na njih.
Ivo Deković, Vremensko polje Klausa Rinkea, 2012.
Selman Trtovac, Spiritus movens, 1996-2016.
Barthelemy Toguo, The Immigrant Worker, 1999.
BettinaMeyer, Razbila sam vazu istorije, 2016.
Milorad Vujašanin Cujo, Crna knjiga, 2016.
Igor Antić, Crni Deda Mraz, 2008.
Izložba je organizovana pod pokroviteljstvom Pokrajinskog sekretarijata za kulturu, javno informisanje i odnose s verskim zajednicama Vojvodine i Gete instituta u Beogradu, a biće otvorena do 29. januara 2017.
(SEEcult.org)
