Marjan Vujović - vitez Ordena italijanske zvezde
Upravnik Muzeja Jugoslovenske kinoteke Marjan Vujović dobio je Orden italijanske zvezde u rangu viteza, a nagrađen je za lične zasluge na jačanju prijateljstva i saradnje Italije i Srbije na polju kulture i umetnosti.
Italijanski ambasador Đuzepe Manco istakao je na svečanosti 23. januara u Ambasadi Italije u Beogradu da Vujovića smatra pre svega prijateljem i da je zato srećan i ponosan što upravo on može da mu preda Orden, koji je Vujović zaista zaslužio. Kako je ambasador dodao u prisustvu članova Vujovićeve porodice, kolega, prijatelja i ličnosti iz javnog i kulturnog života, to priznanje dodeljuje se onima koji imaju izuzetne zasluge u jačanju prijateljstva i saradnje između Italije i drugih zemalja i u promovisanju veza sa Italijom.
Manco je ocenio da je Vujović, koji je upravnik Muzeja Jugoslovenske kinoteke od 2013. godine, među najvećim poznavaocima italijanske kinematografije u Srbiji. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu na temu “Organizacija televizijske delatnosti u Italiji”, a zahvaljujući i svom odličnom poznavanju italijanskog jezika, oduvek je radio na promociji italijanske kinematografije u Srbiji i na produbljivanju saradnje Srbije i Italije u filmskoj industriji, istakao je Manco.
Vujović je priredio deset smotri italijanskog filma u Beogradu i realizovao više od 50 projekata u saradnji sa Italijanskim institutom za kulturu, među kojima su bile i retrospektive posvećene režiserima kao što su Federiko Felini, Pjer Paolo Pazolini, Bernardo Bertoluči, Lukino Viskonti i Mikelanđelo Antonioni.
Pored klasika italijanske kinematogafije, Vujović je radio i na približavanju srpskoj publici i novog italijanskog filma svih žanrova, sarađujući sa ambasadom Italije poslednjih godina na pretpremjernom prikazivanju filmova kao što su “Velika lepota” Paola Sorentina i “Quo vado?” Keka Zalonea.
Zahvaljujući Vujoviću, Jugoslovenska kinoteka je upriličila susrete sa predstavnicima italijanske kinematografije kao što su Vitorio Storaro, Dario Arđento, Milena Vukotić, Franko Nero, Renco Martineli, Keko Zalone, Lamberto Bava, Paolo Đenoveze, Karlo Macakurati, Rolando Ravelo, istakao je ambasador Manco.
Vujović je, u govoru na italijanskom jeziku, zahvalio ambasadoru Mancu, ambasadi Italije i Italijanskom institutu za kulturu sa kojima je poslednjih godina imao, kako je istakao, fantastičan odnos saradnje na predivnim projektima, te izrazio nadu da će se tako nastaviti i u budućnosti.
“Za mene je ovo velika čast i veliko zadovoljstvo. Praktično od kad znam za sebe, vezan sam za Italiju. Išao sam u italijanske vrtiće, u osnovnu i srednju školu. Na tome mogu da zahvalim mojoj majci što je imala tu viziju i poslala me u italijanske škole. To je zaista obeležilo moj život”, rekao je Vujović.
Kako je dodao, na FDU je diplomirao temom vezanom za Italiju, a kada je počeo da radi, opet je to bilo vezano za italijanske produkcije - krajem 90-ih godina koje su obeležili neki sjajni italijanski filmovi snimani u Srbiji.
Vujović je zahvalio i Jugoslovenskoj kinoteci zato što je upravo radeći u toj ustanovi kulture bio u mogućnosti da sarađuje sa ambasadom Italije i Italijanskim institutom za kulturu na različitim projektima.
“Kinoteci i posvećujem ovo priznanje, jer bez nje ni ono ne bi bilo moguće”, istakao je Vujović.
Vujović je sa prisutnima podelio i detalj iz ličnog života, ispričavši da je svoju suprugu upoznao upravo na jednom festivalu italijanskog filma, a ispostavilo se da je profesorka italijanskog jezika i književnosti. “Tako smo potpuno zaokružili priču”, rekao je Vujović.
(SEEcult.org)
