Gran pri 13. LIFFE Goluboviću za Oca
Glavna nagrada 13. Leskovačkog internacionalnog festivala filmske režije u Leskovcu (LIFFE), Gran pri “Živojin Žika Pavlović”, dodeljena je Srdanu Goluboviću za socijalnu dramu “Otac”, dok su drugu i trecu nagradu dobili Mladen Đorđević i Marko Đorđević.
Žiri koji čine Ana Franić, Maja Miloš i Teona Mitevska Strugar jednoglasno je odlučio da glavnu nagradu 13. LIFFE za režiju dodeli Goluboviću, uz obrazloženje da “kroz putovanje junaka u borbi za svoju porodicu reditelj precizno oslikava surovost našeg sveta”. “Intiman i društveno osvešćen, bolno realističan a poetičan, ovaj film problematizuje pitanje snage pojedinca u današnjem trenutku”, istakao je u obrazloženju žiri 13. LIFFE, koji se završava 29. septembra.
Dobitnik druge nagrade “Živojin Žika Pavlović” je Mladen Đorđević za režiju filma “Sumrak u bečkom haustoru”, kojim kroz portrete tri glavna junaka vodi gledaoce “na putovanje, ne samo kroz nostalgiju već i kroz Evropu današnjice u kojoj imigracija, želje i slomljeni snovi čine realnost”. “S preciznošću, kroz strpljenje i poniznost saznajemo istinu kako bi rekao Godar: istina je smisao, osnova svake umetnosti”, istakao je žiri za Đorđevićev film, prvi dugometražni igrani posle takođe nagrađivanog filma “Život i smrt porno bande”.
Treća nagrada “Živojin Žika Pavlović” pripala je Marku Đorđeviću za film “Moj jutarnji smeh”, uz obrazloženje žirija da, izrazit u postupku, “stvara jedan duhovit i tragičan svet, jedan veoma poseban film”.
Đorđevićev film, koji je proglašen proteklog leta najboljim na 23. Motovunu, odneo je i glumačke nagrade 13. LIFFE.
Nagrada “LIFFE” za najbolju mušku ulogu pripala je Filipu Đuriću za “slojevitu, a svedenim sredstvima otelotvorenu sudbinu i u okolnostima specifičnog rediteljskog pristupa”. Đurićevo glumačko postignuće izuzetno je i kao individualni umetnički čin i kao temelj celine, istakao je žiri, koji je naboljom glumicom proglasio Ivanu Vuković, takođe za ulogu u filmu “Moj jutarnji smeh”, za “originalno zamišljenu a istovremeno precizno, autentično i duboko proživljenu ulogu Kaće. Hrabro se potčinjavajući zadatku, minimalističkim sredstvima, Ivana postiže gotovo dokumentarističku istinitost čime doprinosi ideji filma u celini”.
Najbolji film iz selekcije Nezavisni film, prema oceni žirija koji su činili Mina Đukić, Dragan von Petrović i Kosta Peševski, bio je “Oroslan” slovenačkog reditelja Matijaša Ivanišina.
“Briljantnog koncepta, maštovite forme i duhovite realizacije, ‘Oroslan’ se originalnošću ne izdvaja samo u regionalnoj kinematografiji, već svojim kvalitetom zaslužuje značajnije mesto i na mapi evropskog filma. Vizuelni izgled i snimanje filmskom trakom doprinose vanvremenskom utisku filma, koji svojom autorskom slobodom možda više i pripada zlatnom periodu filmske umetnosti 60-ih i 70-ih godina, nego današnjem vremenu”, istakao je žiri u obrazloženju.
Posebno priznanje žirija u kategoriji Nezavisnog filma za građenje priče atmosferom i stilom filma pripalo je Stefanu Maleševiću za film “Mamonga”.
U selekciji studentskih filmova Gran pri “Radomir Bajo Šaranović” za najboljeg mladog reditelja pripala je Lovri Mrđanu iz Hrvatske za režiju filma “Pečat” – prema odluci žirija koji su činili Boban Skerlić, Miloš Vlalukin i Dragan Jović.
Druga nagrada “Radomir Bajo Šaranović” za najboljeg mladog reditelja ide Alenu Šimiću iz BiH za režiju filma “B4”, dok je dobitnica treće nagrade za najboljeg mladog reditelja Nina Ognjanović iz Srbije za režiju filma “Plaču”.
Reditelj pobedničkog filma, Srdan Golubović, istakao je kao gost 13. LIFFE da voli da dođe na taj festival, jer je jedno od najznačajnijih okupljanja filmskih stvaralaca iz regiona: "Jedan od razloga zbog kojih volim da dođem na ovaj festival jeste što se ovde skupljaju reditelji. Zbog toga moram da odam priznanje Darku Bajiću, jer je u Leskovcu napravio strašno mesto za nas koji se bavimo režijom i prostor na kojem se iz godine u godinu okupljaju reditelji iz celog regiona i pričaju o filmskoj režiji i filmovima”. Golubović je dodao da misli da su takva mesta za filmska okupljanja jako bitna i zbog toga je važno čuvati ih kako bi se održala tradicija razmišljanja i razgovora o filmu i glorifikacija rediteljskog posla.
(SEEcult.org)
