Forenzička estetika
Arhitekta Eyal Weizman, osnivač istraživačkog projekta “Forenzička estetika”, održaće 12. jula u Centru za kulturnu dekontaminaciju u Beogradu predavanje na temu “Forenzička estetika: arhitektura lobanje i drugih živih stvari”. Prema Weizmanu, poslednja decenija 20. veka, koja se često naziva “epoha svedoka”, bila je prezasićena predstavljanjem svedočenja o traumi u pisanoj, snimanoj, filmovanoj, arhiviranoj i izlagačkoj formi.
Arhitekta Eyal Weizman, osnivač istraživačkog projekta “Forenzička estetika”, održaće 12. jula u Centru za kulturnu dekontaminaciju u Beogradu predavanje na temu “Forenzička estetika: arhitektura lobanje i drugih živih stvari”.
Prema Weizmanu, poslednja decenija 20. veka, koja se često naziva “epoha svedoka”, bila je prezasićena predstavljanjem svedočenja o traumi u pisanoj, snimanoj, filmovanoj, arhiviranoj i izlagačkoj formi.
Dominacija diskursa traume vodi ka depolitizovanoj “politici samilosti” koja je sveprisutna u forumima tranzicione pravde, komisijama za istinu i pomirenje, politici ljudskih prava i humanitarizmu kao mestima izgradnje istorije.
Međutim, od nedavno, nov način korisćenja forenzičke nauke učinio je nejasnom razliku između dokaza - kada zakon govori o objektima, i govora svedoka - koji referira na narative.
Materijalna forenzika preuzima primat nad ljudskim svedočenjem i označava početak invazije nauke na temelje prava i kulture koje su tradicionalno bile rezervisane za govor ljudi.
Ta promena ima estetičke, političke i etičke implikacije, ali istovremeno donosi i opasnosti i potencijale, koje će Veizman i razmotriti kroz predavanje.
Weizman je direktor Centra za arhitektonsko istraživanje Goldsmits Univerziteta u Londonu.
Gostovanje Weizmana deo je projekta “Učitelj neznalica i njegovi komiteti”, a organizuju ga Grupa Spomenik i Radna grupa Četiri lica Omarske.
(SEEcult.org)
