Filmom protiv diskriminacije
Filmski festival Slobodna zona prikazuje tokom aprila u više gradova u Srbiji izbor angažovanih dokumetarnih filmova iz novije svetske produkcije koji u fokusu imaju diskriminaciju po nacionalnoj osnovi, a taj program, u okviru kampanje “Misli o drugima - misli o sebi”, imaće priliku da vidi 24. aprila i publika u Kulturnom centru Rex u Beogradu, uoči završnice u Preševu i Bačkoj Palanki.
Filmovi “Nevidljivi policajac” (Laid Al-Juneidi), “Ja, moja porodica i Vudi Alen” (Laura Halilović) i “Od zrna do slike” (Branko Ištvančić) prikazuju se u osam gradova Srbije (Beograd, Niš, Požega, Bačka Palanka, Zrenjanin, Lazarevac, Preševo i Leskovac), u cilju privlačenja pažnje šire javnosti na temu odnosa prema nacionalnim manjinama, ali i ukazivanja mogućnosti i značaja pozitinog delovanja prema njima.
Projekat je zasnovan na uverenju da je film medij koji može da komunicira sa najširom publikom, a realizuje se uz podršku Uprave za ljudska i manjinska prava Srbije.
Uoči Beograda, Slobodna zona gostuje tim programom 20. aprila u Centru za kulturu Lazarevac, a 26. aprila biće prikazani u Kulturnom centru u Preševu i od 27. do 29. aprila u Bačkoj Palanki.
Film “Nevidljivi policajac” (2011) palestinskog reditelja i producenta Laida Al-Juneidija bavi se posledicama svakodnevnim sukovima Palestinaca i jevrejskih naseljenika, koji su doveli do zatvaranja velikog broja palestinskih radnji i primorali mnoge porodice da napuste domove i presele se u bezbednije delove grada. Nidal ili “Abu Saed” je 40-godišnji otac devetoro dece koji radi u policijskom odeljenju Palestinske narodne samouprave, ali živi u starom delu grada Hebrona koji je pod izraelskom kontrolom. Tu su nadležnosti Opštine Hebron svedene i ograničene. Ta situacija čini da Abu Saed živi dvostruki život: kao hrabri policajac u novom delu grada i kao bespomoćni građanin bez privilegija u starom.
Reditelj Laid Al-Juneidi bavio se fotografijom i video umetnošću pre nego što je napustio Palestinu da bi u Engleskoj studirao komunikacije, kulturu i medije na Univerzitetu u Koventriju. Nakon studija uređivao je program televizije “History Channel” za Bliski istok i Severnu Afriku, a 2011. osnovao je Ishtar Creative Productions, platformu za kreativno filmsko stvaralaštvo u Palestini.
“Nevidljivi policajac” premijerno je prikazan na IDFA u Amsterdamu 2011. i dobio je nagradu za najbolji srednjemetražni film na Međunarodnom festivalu dokumentarnog filma Docudays u Bejrutu 2011.
Hrvatski film “Od zrna do slike” (2011), rađen u koprodukciji sa Srbijom, dokumentarac je Branka Ištvančića kojim autor beleži priču o pripadnicama hrvatske nacionalne manjine u Vojvodini, Bunjevkama, koje se bave naivnom umetnošću, stvarajući od slame slike, skulpture i različite predmete. Autor predstavlja vezu između njihovog svakodnevnog života i umetničkog izražaja, ali i njihov specifični socijalni i nacionalni položaj.
Takođe, “Od zrna do slike” je i Ištvančićev pokušaj da inspiriše na obnavljanje te veštine i očuvanje jednog oblika kulturnog nasleđa koji postepeno, ali sigurno nestaje.
Film je premijerno prikazan početkom marta 2012. na Zagrebdoxu.
Rođen u Subotici, Ištvančić je filmsku i TV režiju diplomirao 1999. godine na Akademiji dramske umetnosti u Zagrebu. Njegov film “Plašitelj Kormorana” (1998) kritika smatra jednim od najboljih hrvatskih dokumentaraca. Ištvančićev debitantski dugometražni igrani film “Duh u močvari” (2006) postigao je veliki uspeh u hrvatskim bioskopima i obeležio povratak prvog snimljenog igranog filma za decu nakon 20 godina u Hrvatskoj.
Objavio je i knjigu o režiji dokumentarnog filma "Poetski dokumentarizam Zorana Tadića" 2011. godine.
Italijanski film “Ja, moja ciganska porodica i Vudi Alen” (2009) priča je o porodici Halilović, koja je još krajem 60-ih došla u Italiju iz Jugoslavije i narednih 20 i više godina provela život po raznim karavanima. To intimno putovanje prati prestanak “nomadskog” načina života romske porodice i teškoće privikavanja života u novom “socijalnom” stanu. Zabeležen malom amaterskom kamerom, sa sjajnom muzikom, omogućava vedar i nekovencionalan pogled 19-godišnje rediteljke Laure Halilović na svoju zajednicu. I dok je ona sama opsednuta filmskim snovima, njena familija iz sve snage pokušava da je ubedi da je pravo vreme da se uda. Jedina uteha i nada joj je Vudi Alen...
Rođena 1989. godine, Laura Halilović od 2007. radi u torinskom Kulturnom centru za komunikacije i medije kao pomoćnica direktora na projektu ITER (Institucija za odgovorno obrazovanje). Njen prvi kratki film "Iluzija" pobednik je Under-18 Festivala 2007. i premijerno je prikazan na programu RAI 3.
"Ja, moja ciganska porodica i Vudi Alen” je njen prvi dokumentarac.
Filmski program Slobodne zone deo je šireg projekta i kampanje “Misli o drugima - misli o sebi”, čiji je cilj mobilizacija što šire javnosti u borbi protiv svih oblika diskriminacije, isključivanja i marginalizovanja nacionalnih manjina. Kampanja je organizovana tokom aprila u desetak gradova u Srbiji, kao rezultat zajedničkog napora široke mreže partnera i saradnika Fonda B92 i Kulturnog centra Rex, kako iz nezavisnog sektora, tako i iz javnih institucija.
Cilj te kampanje je da podstakne kritičku debatu o reprezentaciji nacionalnih manjina u političkom i kulturnom životu u Srbiji i da promoviše socijalnu pravdu, solidarnost, jednakost i jednaka ljudska prava za sve građane i građanke Srbije.
Sajt Slobodne zone je www.freezonebelgrade.org, a program projekcija se nalazi i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org
(SEEcult.org)
