11. Kondenz – uzorak programa željenog plesnog centra
Festival savremenog plesa i performansa Kondenz nudi od 15. oktobra do 1. novembra u Beogradu intenzivan program koji je osmišljen kao primer aktivnosti željenog plesnog centra koji za sada još ne postoji, ali od kojeg plesna scena ne odustaje.
“Kada bi ovo bio Kondenz kakav želimo, bilo bi svega - da se uči, gleda, mrda, čita, istražuje, prikazuje, sluša, dodiruje, osluškuje.. i tako dalje...ovaj Kondenz, gotovo 'kao Kondenz', je festival nepristajanja i neodustajanja, ovo je uzorak plesnog programa koji bismo smestili u jedan lep, udoban i dostupan plesni centar kada bismo ga imali”, poručila je Stanica – servis za savremeni ples, koja već 11 godina organizuje festival savremenog plesa i performansa Kondenz.
Ovoga puta Kondenz nudi pet performansa, od kojih i beogradsku premijeru predstave “Still to Come. A Feminist Pornscape”, čija je jedna od pet autorki koreografkinja Ana Dubljević, zatim participativnu plesnu instalaciju za decu “Muzej plesa”, prvi autorski rad koreografa Aleksa Spajka (Alex Spyke) “Ekliptika”, kao i mastaer predstavu “To feel or not to feel” glumca Marka Grabeža u koautorstvu sa Majom Kalafatić i Dimitrijem Kokanovim. Za sam kraj 11. Kondenza najavljena je predstava “(dis)integration” američkog koreografa Čarlsa Slendera Vajta (Charles Slender White), inspirisana njegovim iskustvom kao pripadnika četvrte generacije američkih Roma.
Feminist Pornscape
Program 11. Kondenza počinje 15. oktobra u Magacinu u Kraljevića Marka predstavljanjem knjige “Ka otvorenim faktorskim modelima za analizu plesa” Marka Pejovića, uz uživo izvođenje citata poznatih koreografija (Milica Pisić, Natascha Schmelz i Jovana Rakić). Pejović u procesu artikulisanja različitih plesnih praksi predlaže otvoreni model baziran na izdvajanju nekoliko diskurzivnih pojmova među kojima se ne postavlja hijerarhijski poredak, već se razmatraju i teoretizuju njihove relacije.
Za 16. oktobar u Ostavinskoj galeriji najavljena je promocija knjige “An Untimely Book” koja je proistekla iz međunarodnog projekta za mlade autore “Kritičke prakse (Made in YU)” pod mentorstvom Ane Vujanović. Tekstovi su nastali kroz istraživanja učesnika, ali i u okviru njihovih profesionalnih angažmana, umetničkog ili teorijskog rada, te na osnovu podsticaja iz njihovih kulturnih sredina. Reč je o tekstovima koji su napisani iz diskursa teorije umetnosti, plesne kritike, kulturne politike ili umetničkog istraživanja, a okupljeni su oko centralne teme - krize. Knjiga sadrži i kritike plesnih i pozorišnih projekata, poput “Budućnosti pročitane u betonu i kamenu” Bojana Đorđeva, “Kompleksa Ristić” Olivera Frljića ili radova koreografkinje Kal Valastur, ali i razmišljanja o uslovima rada u oblasti plesa (dijalog Nine Gojić i Nassie Fourtouni) i refleksije o rezultatima skupova koji su se bavili kulturnim politikama za ples (Dance vs. Circumstances u Berlinu i Nomad Dance Advocates u Beogradu).
Nastavljajući da insistira na razvoju domaće scene, 11. Kondenz obuhvata i četiri radionice sa svetski poznatim koreografkinjama i koreografima, poput Džanin Derning (Jeanine Durning) koja će se od 16. do 18. oktobra u Plesnoj sali u Magacinu baviti (onim) “Što radimo radeći ono što radimo pre nego što znamo šta je ono što radimo”. Publika će imati priliku i da se 20. i 21. oktobra u Centru za kulturu “Vlada Divljan” upozna sa radionicom “Body-Mind Centering” (BMC) američke praktičarke Lize Klark (Lisa Clark) koja prvi put gostuje u regionu, a zastupa inovativni pristup re-edukaciji pokreta koji istražuje odnos pokreta i uma.
Body-Mind Centering
Džanin Derning učestvovaće i 17. oktobra u Ostavinskoj galeriji i na promociji srpskog prevoda knjige “Nema vremena za let” (No Time to Fly) Debore Hej (Deborah Hay), koja predstavlja sintezu umetničkog kreda te važne figure savremenog plesa koja je obeležila najuzbudljivije godine eksperimentalnog plesa od 1960-ih do danas. Knjiga je pisana kao vodič-knjiga beležaka za plesne stvaraoce koji svoju misao prenose na telo i u pokret, a nastavlja se na specifičnu misleću praksu Debore Hej koja piše i artikuliše svoje misli paralelno sa kreiranjem pokreta.
Program 11. Kondenza 18. oktobra seli se delom u Centar za kulturnu dekontaminaciju, gde će biti održana beogradska premijera plesne predstave “Still to come. A feminist pornscape” nastale iz saradnje pet mladih autorki (Ana Dubljević, Frida Laux, Ida Daniel, Rahel Barra, Zrinka Užbinec) i njihovih zajedničkih interesa koji se kreću oko pitanja proizvodnje i recepcije slika. One se pitaju: Šta je ženski pogled i zašto je on potreban svetu? Ko može imati ženski pogled? Koja vrsta umetnosti može proisteći iz ženskog pogleda? Zašto je ta umetnost potrebna? “Feminist Pornscape” je istraživanje mogućnosti stvaranja prostora gde se odnos objekta i subjekta, često pripisivan ženi (naročito u umetnosti), transformiše tako da “gledati” i “biti gledan” postaju jedno.
Still to come. A feminist pornscape
Kondenz za najmlađe posetioce nudi 20. oktobra u Magacinu participativnu prostornu instalaciju “Muzej plesa”, koja je namenjena deci od tri do sedam godina, a inspirisana je istorijom plesa i koreografije. Kao muzej u malom, instalacija se sastoji od različitih prostorija od kojih svaka nudi drugačiji pristup promišljanju plesa. U svakoj od njih deca se na specifičan način susreću sa plesom i koreografijom, a imaju i mogućnost da individualno ili u grupi stvaraju, posmatraju ili razgovaraju o plesu. Pored toga što edukuje, instalacija i plesači u njoj komuniciraju sa decom drugačije od klasične dramske ili plesne predstave, jer deca dobijaju mogućnost da uđu i istražuju prostore koje su, kao i aktivnosti, kreirali umetnici okupljeni oko “Muzeja plesa”. Zasnovana na konceptu Klimenta Poposkog, Elene Risteske i Viktorije Ilioske, instalacija je nastala u sklopu regionalnog projekta za razvoj plesnog pozorišta za decu i mlade Generator i jedan je od od deset pobednika konkursa Centrifuga za 2018. godinu. Mentor u tom projektu je Dalija Aćin Thelander, a za razvoj, adaptaciju i izvođenje zaduženi su Jovana Rakić, Marko Milić, Milica Pisić i Milena Todorović.
Muzej plesa
Publika Kondenza ima priliku da 21. oktobra u Magacinu prisustvuje predstavi “To Feel or Not to Feel” koji se bavi istraživanjem komunikacije dramaturga (i teoretičara izvođačkih umetnosti), izvođača (glumca i muzičara) i koreografkinje u polju postrediteljske pozorišne prakse kao jednog mogućeg graničnog prelaza transformacije pozorišnog izraza u umetnost performansa. Takođe, bavi se tranzitom u polje umetnosti performansa kao deo preispitivanja kolektivnog autorstva. Predstava istražuje emocionalnost glumačke izvedbe dramskog teatra nasuprot metodološke (emocionalno pamćenje) emotivne (ne)aktivnosti izvođača u postdramskoj izvođačkoj praksi, gde se bluruje granica reprezentacijskog i izvedbenog učinka. “To Feel or Not To Feel” ne radikalizuje scenski izraz izvođačke umetničke prakse, već preispituje normirani okvir izvođačkog identiteta unutar lokalne izvođačke scene.
Autori koncepta predstave su Dimitrije Kokanov, Marko Grabež i Maja Kalafatić, koja je i autorka koreografije. Kokanov potpisuje i tekst i dramaturgiju i izvodi je sa Grabežom.
To Feel or Not to Feel
Za 21. oktobar u Ilegalnom bioskopu u Magacinu najavljen je i kratki dokumentarni i eksperimentalni film Aleksandra Bubala o izvođačicama savremenog plesa koje rade u Beogradu Tamari Pjević, Jani Milenković i Nataschi Schmelz, kao i o koreografkinji Jovani Rakić koja je sa njima sarađivala na predstavi “Vrste” (2015). Film se bavi njihovom borbom za mesto na kojem bi se, u svom gradu, bavile umetnošću, njihovom vezom sa publikom kada su na sceni, kao i ličnim vezama.
Posle kraće pauze, program 11. Kondenza biće nastavljen 30. oktobra u Magacinu predstavom “Ekliptika” Aleksa Spajka - plesnim delom o smrti, transformaciji i onim delovima sebe koje, u toku života, moramo da pustimo da nestanu kako bi se uklopili u društvo i okolinu.
Prema navodima autora, ideja za nastanak “Ekliptike” potekla je iz potrebe da govori o ličnim, psihološkim i fizičkim transformacijama koje taj proces “uklapanja” prate. “Od nekih promena ne možemo da pobegnemo, ali, ono što mi je važno je da ih budemo svesni. Prolazeći svoju transformaciju, pozivam publiku da me prati i možda osvesti i preživi svoj transformativni proces. Kroz ovaj proces pokušavam da evociram osećaj koji sam imao u toku jedne performerske vežbe kada sam se osetio blizu smrti. Taj događaj, i osećaj i smena mentalnih stanja koja su ga pratila, podsetio me je na petočlani model umiranja/dubokog žaljenja psihijatrice Elizabet Kibler-Ros. Ovo je delo o prihvatanju smrti, kako one konačne, tako i one parcijalne, koja se u strukturi u kojoj živimo, dešava samo određenim delovima nas”, naveo je Spajk, dodajući da “Ekliptika” nije samo plesno i umetničko istraživanje, već je istraživanje i na nivou psihologije, filozofije i sociologije.
U završnici 11. Kondenza u Magacinu će biti održana radionica “Otelovljene priče” Čarlsa Slendera Vajta, pripadnika četvrte generacije američkih Roma, koji će raditi sa mladima iz različitih etničkih grupa, a 1. novembra predstaviće se i plesnim performansom “(dez)integracija” o romskoj dijaspori, rasnoj dvoznačnosti, menjanju kodova i asimiliaciji. Taj rad bavi se upornim stereotipima o “Ciganima” i iskustvom samog Vajta u tom pogledu. Nastanak rada podstaknut je omaškom u govoru bivše američke prve dame Mišel Obame koja je iskoristila pogrdnu reč gypped tokom samita Working Families 2014. godine.
Program 11. Kondenza nalazi se u Kalendaru portala SEEcult.org, kao i u prilogu (pdf).
(SEEcult.org)
