Slike Mire Brtke
Izložba slika multimedijalne umetnice Mire Brtke otvorena je u galeriji Gradskog pozorišta u Staroj Pazovi, što je prva prezentacija te slovačke slikarke, vajarke i filmske režiserke nakon učešća na 16. Art ekspo u Novom Sadu, na kojem je 2009. godine dobila nagradu “Sava Šumanović”. Izložba “Slike” Mire Brtke otvorena je kao prateća manifestacija 42. Smotre amaterskih pozorišnih društava vojvođanskih Slovaka, koja se
održava pod nazivom “Pozorišne lovorike” (Divadelny vavrin).
Izložba slika multimedijalne umetnice Mire Brtke otvorena je u galeriji Gradskog pozorišta u Staroj Pazovi, što je prva prezentacija te slovačke slikarke, vajarke i filmske režiserke nakon učešća na 16. Art ekspo u Novom Sadu, na kojem je 2009. godine dobila nagradu “Sava Šumanović”.
Izložba “Slike” Mire Brtke otvorena je kao prateća manifestacija 42. Smotre amaterskih pozorišnih društava vojvođanskih Slovaka, koja se
održava pod nazivom “Pozorišne lovorike” (Divadelny vavrin).
Otvarajući izložbu “Slike” Mire Brtke, pesnik i novinar Martin Prebuđila rekao je da je ta umetnica, uz dramskog pisaca i pozorišnog delatnika Vladimira Hurbana Vladimirova, najveći umetnički stvaralac koga je ikada imala Stara Pazova.
Marija Mira Brtka, koja je prošle godine obeležila 80. rođendan, predstavila se ranije ove godine i na 16. izložbi umetnosti “Art expo” na Novosadskom sajmu - izložbom “Jedan (ne)mogući kontakt: Vorhol-Brtka”, u organizaciji novosadske galerije “Bel Art”.
Prema navodima kustosa te izložbe Save Stepanova, u poređenju Vorhola i Brtke ne radi se o drskosti, jer je reč o stvaraocima različitih statusa među kojima ima i mnogo sličnosti.
Mira Brtka diplomirala je 1953. godine fimsku režiju na Akademiji za pozorišnu i filmsku umetnost u Beogradu, u klasi Vjekoslava Afrića, Josipa Kulundžića i Slavka Vorkapića.
Kao stipendista Čehoslovačke, bila je asistent u igranom filmu Otokara Vavre “Protiv svih” 50-ih godina.
Nastavila je intezivno da se bavi pozorišnom i filmskom režijom, a 1958. godine režirala je filmove kratkog metra za Zagreb film i novosadsku Neoplantu, te napisala scenario za prvi crtani film Beogradske škole animacije “Solista” Nikole Majdaka. Tokom 1959. bila je asistent režije Pijetra Đermija i Alberta Latuade, a u igranom filmu “Sutjeska” Veljka Bulajića (1971) bila je sekretar režije.
Završila je 1963. godine i Akademiju likovnih umetnosti u Rimu, u klasi profesora Franka Gentilinija i Mina Makarija.
Kao slikarka, 60-ih godina delovala je u okviru umetničke internacionalne grupe “Ilumination” koja je radila pod upravom japanskog umetnika Nobuya Abe.
Inspirisana slovačkom narodnom nošnjom, bavila se i modnim kreacijama, priređivala kolekcije u Srbiji i inostranstvu, a organizivala je i više od 20 izložbi slovačke narodne nošnje i antikviteta.
Osim učešća na brojnim zajednilčkim izložbama u Srbiji i svetu, imala je i više od 20 samostalnih izložbi.
Godinama je živela u Rimu, a sada je pretežno u Staroj Pazovi i na Petrovaradinu.
B. Rakočević
