Dado Đurić u Galeriji Kombank dvorane
Galerija Kombank dvorane, posle izložbe nedavno preminulog slikara Miloša Šobajića, predstavlja od 5. juna slike crnogorskog umetnika Miodraga Dada Đurića (1933-2010) iz zbirke Novice Jovovića.
Đurićeva izložba slika, kako je najavljeno, otvoriće “sasvim nova pitanja o umetnosti i životu i doneti odgovore prožete bojama, elementima i prirodom kakvu ranije nismo doživeli - pirodu udaljenu od stvarnosti, prirodu koja nudi novu realnost”.
Zbrika Novice Jovovića donosi u izložbeni prostor duh Dadovog slikarstva koje postavlja krajnja pitanja. Kako je u “Dadovoj sablasti postojanja” opisao Branko Kukić, "između izvora Dadovog slikarstva i pitanja koje ono postavlja u današnjem vremenu, zjapi ljudski ponor, iskonska provalija iz koje zapomaže večno ljudsko pitanje: Zašto?”
Kako navodi Kukić u recenziji, “iznad tog ponora, kao budno oko koje razrogačeno posmatra ovu bespomoćnu ljudsku zapitanost izdiže se PRIRODA, MAJKA SVEGA začuđena nad ČOVEKOVIM OTUĐENJEM I PADOM. Suprotstavljajući čoveka i prirodu, kao dva kraja istog početka”.
Dado Đurić, Bez naziva, 1961, luje na platnu,115x162 cm
Đurić, prema navodima Kukića, ukazuje na čovekovu nesavršenost, na njegovo zlo delo i na zlo vreme u kojem to delo dobija oblike i osobine užasa.
“Njegovo slikarstvo je, s jedne strane, povest o čovekovoj ludosti, o stradanju zbog te ludosti, i s druge, povest o trijumfu Prirode, o njenom savršenstvu u odnosu na čoveka, s druge”, naveo je Kukić.
Dado Đurić, Bez naziva, 1970, ulje na platnu, 62x260 cm
I sam Đurić govorio je: “Može li se zamisliti da slikarstvo nekud vodi; ono nikuda ne vodi, osim ka vašoj sopstvenoj rupi. To je zastrašujući jednosmer. Ono ima ukus fizičkog bola koji nas izjeda”.
“Svaka moja slika je odbijanje sveta u kojem živim, onog što danas zovu civilizacija”, izjavio je svojevremeno Đurić.
Dado Đurić, Tamerlano, 1992, ulje na platnu, 225x400 cm
Rođen 4. oktobra 1933. godine na Cetinju, Đurić je završio Umetničku školu u Herceg Novom i upisao Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Marka Čelebonovića, koji mu je pomogao da ode u Pariz 1956. godine. Na Cetinju je 2012. godine u njegovu čast otvorena crnogorska galerija umetnosti “Miodrag Dado Đurić”, a od 2002. godine u tom gradu, u okviru Narodnog muzeja Crne Gore, deluje i Atelje Dado, otvoren u bivšem umetnikovom ateljeu.
U Beogradu mu je veliki omaž priredila i Galerija Haos 2010. godine, koja je ekskluzivnom izložbom njegovih crteža, skicen blokova i gravira, obeležila 15 godina svog postojanja.
Đurić je preminuo 2020. godine u 78. godini u Parizu, posle duže i teške bolesti, a prema sopstvenoj želji, sahranjen je na Cetinju.
*Naslovna fotografija: Dado Đurić, Bez naziva, 1958, ulje na platnu, 112x143 cm
(SEEcult.org)
