Preminuo Bogdan Tirnanić
Novinar, publicista i filmski kritičar Bogdan Tirnanić, koji je pisao i filmske scenarije i glumio, a predstavljao se i kao “Beogradjanin po zanimanju”, preminuo je 16. januara u Beogradu u 68. godini. Predsednik Srbije Boris Tadić izjavio je za RTS da smrt Tirnanića predstavlja gubitak “vrsnog novinara, esejiste, pisca, ali i oštrog kritičara aktuelnih političkih zbivanja".
Novinar, publicista i filmski kritičar Bogdan Tirnanić, koji je pisao i filmske scenarije i glumio, a predstavljao se i kao “Beogradjanin po zanimanju”, preminuo je 16. januara u Beogradu u 68. godini.
Predsednik Srbije Boris Tadić izjavio je za RTS da smrt Tirnanića predstavlja gubitak “vrsnog novinara, esejiste, pisca, ali i oštrog kritičara aktuelnih političkih zbivanja".
"Nedostajaće nam i njegovo britko analitičko pero i duh dorćolskog šmekera kojim je obeležio vreme u kome je živeo", rekao je Tadić, u čijem je prisustvu Tirnaniću 6. juna 2006. godine uručena Plaketa Jugoslovenske kinoteke, povodom obeležavanja 110-godišnjice prve projekcije filma u Srbiji i na Balkanu.
Rodjen 14. septembra 1941. godine u Beogradu, Tirnanić je bio i jedan od najpoznatijih Dorćolaca, a išao u Desetu gimnaziju, ali nije maturirao.
Novinarsku karijeru, tokom koje je godinama bio urednik i glavni urednik nedeljnika “NIN”, započeo je u omladinskom listu “Susret” Saveza omladine Beograda.
Pisao je i za “Borbu”, “Književnu reč”, “Dnevni telegraf”, “Politiku”, “Profil”, “Press”.., a bio je i glavni urednik “New momenta”. Radio je, izmedju ostalog, i na TV Beograd i bio zamenik urednika TV Politike.
Autor je više knjiga, medju kojima su “Beograd za početnike” i “Beograd za ponavljače”.
Bio je koautor scenarija za film “Dečko koji obećava” (1982), pored Nebojše Pajkića i reditelja Miloša Radivojevića, a u tom filmu igrala je i njegova supruga i poznata beogradska glumica Dara Džokić.
Prvu filmsku ulogu imao je u “Ranim radovima” Želimira Žilnika, pobedniku Berlinala 1969. godine. Radio je i zvuk za ŽIlnikov film “Lipanjska gibanja” (1969)
Tirnanić je igrao i u Radivojevićevom filmu “Živeti kao sav normalan svet” (1982), kao i u “Crnom bombarderu” (1992) Darka Bajića i u kratkom filmu “Zbog jedne divne crne žene” (2004) Miloša Škundrića.
Osim filma, strastveno je voleo i fudbal, a i sam je svojevremeno izjavio da ima “manijački odnos prema jednom klubu koji se zove Crvena zvezda”, te da je, kada je zbog politike napustio pisanje o filmu i drugim medijima, fudbal bio pokušaj da na druga vrata sačuva malo radosti, jer u pisanju o politici nije nalazio zadovoljstvo.
