Katabasis
Umetnik Nemanja Mate Đorđević, koji od 2014. godine živi i radi na relaciji Beograd – Pariz, predstavlja se prvi put posle četvorogodišnje pauze pred beogradskom publikom samostalnom izložbom novih radova, koje će prikazati potom i u Somboru i Pančevu.
Izložba “Katabasis” sa Đorđevićevim radovima nastalim u protekle dve godine u Francuskoj biće otvorena od 14. do 26. februara u Galeriji 73 na Banovom brdu, koja time i započinje ovogodišnju izlagačku sezonu.
Reč je o pretežno velikim platnima, kolažima i crtežima, disciplinama koje Đorđevića, kako sam kaže, “dragoceno uništavaju”.
“Mi živimo u vremenu gde nam se pušta krv na sve strane, kao nasukanim kitovima. Ovo je jedna epoha podliva. Apsolutno. Sa druge strane, ove moje slike su pod otokom uzidane u svoju nišu. Samim tim su slike, bespovratno bolnije, jer se rade pod tim i takvim otocima i okolnostima. Sve je postalo ruina i to se tek sada vidi, pre ili kasnije, ta ruina se naselila u odricanje od onoga što društvo smatra životom, a upravo taj život je vezan za prokletstvo čula koje je, opet, uvezano sa tim i takvim pozivom, kao što je ovaj”, naveo je Đorđević povodom izložbe u Galeriji 73.
Prema rečima Đorđevića, naziv izložbe u mitskom smislu vezan je za psihologiju, poeziju, mitove… “Doduše, to je i vojni izraz, pa je jednostavno poslužio pod značenjem podzemnog sveta, sveta koji se gaji pod nečijim kolenima, a pošto svako gaji malog tiranina u sebi, meni je bilo prikladno da to i takvo mišljenje iznesem na videlo u obliku ovih radova”, naveo je Đorđević.
St. Avgustin, 100 x 100 cm, ulje na platnu, 2019.
Izložbu tekstualno prati odsečak čuvene poeme T.S. Eliota “Šuplji ljudi” i deo eseja Muharema Bazdulja “Potrebno je upoznati noć” u kojem ocenjuje da je put Mate Đorđevića - put izabrane tradicije, i kada je reč o slikarstvu i kada je reč o svetonazoru i filozofiji”.
Dovodeći Đorđevićevo slikarstvo u vezu sa egzistencijalizmom, Bazdulj ocenjuje da se umetnik obraća noćnom delu naše psihe, intuiciji, ostajući ravnodušno spram racionalne analize. Kao jedno moguće objašnjenje Đorđevićeve volje za noć, Bazdulj citira fragment iz Kamijevog eseja “Mit o Sizifu”: “Nema sunca bez sjene i potrebno je upoznati noć. Apsurdni čovjek kaže ‘da’ i njegov će napor biti neprekidan. Ako postoji lična sudbina, nema više opšte sudbine ili bar postoji samo jedna koju on smatra fatalnom i dostojnom prezira. Što se ostalog tiče, on zna da je gospodar svojih životnih dana. U tom tananom trenutku, u kojem se čovjek iznova okreće svom životu, Sizif, vraćajući se svom kamenu, posmatra slijed tih nepovezanih pokreta koji postaju njegova sudbina, koju je on stvorio, ujedinio pod pogledom svog sjećanja i uskoro zapečatio svojom smrću. Na taj način, ubijeđen u ljudsko porijeklo svega što je ljudsko, slijepac koji želi da vidi i koji zna da noć nema kraja, uvijek je u pokretu. Kamen se još kotrlja”.
Mate Đorđević, rođen 1983. u Beogradu, dobitnik je domaćih i internacionalnih nagrada, među kojima su nagrada za crtež Fondacije Vladimira Veličkovića, te nagrade za crtež, slikarstvo i za celokupan opus (u vidu jednogodišnjeg rezidencijalnog programa) Francuske akademije nauka i umetnosti, kao i nagrada Osten bijenala za crtež u Skoplju…
Izložba “Katabasis” će, posle Beograda, biti otvorena u galeriji Kulturnog centar “Laza Kostć”, a zatim u Galeriji Milorada Bate Mihajlovića u Pančevu. Potom će uslediti i velika izložba dosadašnjeg opusa Đorđevića u Kući Legata u Beogradu.
(SEEcult.org)
