Vrt prošlosti i budućnosti
Projekat “Vrt prošlosti i budućnosti”, zamišljen kao prostorna i vremenska poveznica različitih sadržajnih i građevinskih etapa postojanja i razvoja Galerije umjetnina u Splitu, nastavlja se u umetničkom aspektu na niz hortikulturnih projekata u praksi savremenih umetnika kao što su Jozef Bojs (Joseph Beuys) sa legendarnim projektom “7.000 hrastova” (1982-1987, Kasel), Džef Kuns (Jeff Koons) sa mega popularnim “Puppy” (1992) ili tekući projekat hrvatskog umetnika Darka Fritza “reload_refresh_sync
Projekat “Vrt prošlosti i budućnosti”, zamišljen kao prostorna i vremenska poveznica različitih sadržajnih i građevinskih etapa postojanja i razvoja Galerije umjetnina u Splitu, nastavlja se u umetničkom aspektu na niz hortikulturnih projekata u praksi savremenih umetnika kao što su Jozef Bojs (Joseph Beuys) sa legendarnim projektom “7.000 hrastova” (1982-1987, Kasel), Džef Kuns (Jeff Koons) sa mega popularnim “Puppy” (1992) ili tekući projekat hrvatskog umetnika Darka Fritza “reload_refresh_sync”.
Podrazumevajući saradnju s lokalnom zajednicom, projekat “Vrt prošlosti i budućnosti” objedinjuje u sebi elemente umetničkog koncepta koji će osmisliti umetnik/ica sa iskustvom u radu sa vrtovima i sa zajednicom, a posebno sa ciljnom grupom dece školskog uzrasta, budućim posetiocima muzeja.
Prva faza projekta počinje 2. aprila uvodnim predavanjima koja će održati Branko Franceschi i Erhan Oze i likovnom radionicom Sunčice Perišin Tomljanović, a uključuje i postavljanje kontejnera budućeg vrta u oblik kozmograma koji su tokom boravka u Splitu oblikovali Marko Pogačnik, Marika Pogačnik i Simona Čudovan.
“Vrt prošlosti i budućnosti” u odnosu na arhitekturu zgrade produžetak je dominantne ose, te je zahvaljujući staklenim površinama i vratima koje je markiraju vidljiv od samog ulaza. Tri staklene ploče (danas prekrivene nepropusnim zavesama) u celoj visini unutrašnjeg zida povezuju vizuelno prostor sa izložbenom galerijom. Pogled na vrt u njegovoj neprekidnoj promeni – u zavisnosti od godišnjeg doba i vegetativnog ciklusa biljaka, osim što će unutar celog sistema predstavljati izvrstan primer prostorno i sadržajno specifičnog umetničkog projekta u području društvene participativnosti i hortikulture, poslužiće posetiocima i za pauzu tokom razgledanja stalne postavke. U zoni pogleda na vrt, koja će radi smanjenja upada svetla delimično biti odvojena zidom od izložbenog prostora, uz generalije projekta u tekstualnom obliku biće objašnjen projekat treće faze izgradnje Galerije umjetnina.
Prema navodima Galerije umjetnina, nakon dovršetka druge faze njene izgradnje na severnoj strani novog krila – senovitom prostoru omeđenom zidom muzeja i zidovima prema tvrđavi Cornaro - ostalo je neartikulisano područje omeđeno zidovima s reljefom i mozaikom iz razdoblja kada je zgrada funkcionisala kao Muzej revolucije, okružene ostacima tadašnjeg hortikulturalnog uređenja, na istočnoj strani zemljanom rampom koja vodi na nivo parka tvrđave, te betonskim utilitarnim objektima. Sa južne strane prostor zatvaraju velike staklene ploče izložbenog prostora u prizemlju, te kancelarije i biblioteke na sledećim katovima.
Manja površina prostora prekrivena je betonskom pločom, a ostatak površine nepropusnom folijom koja je potom prekrivena sivim tucanikom. Nakon nekoliko godina, samonikle biljke počele su da se probijaju kroz postavljene prepreke.
U trećoj fazi izgradnje muzeja na tom prostoru predviđen je koridor koji će nove objekte povezivati sa sadašnjom zgradom muzeja, pa će vrt biti izveden u pokretnim kontejnerima koji će se po završetku treće faze izgradnje izmaknuti i rasporediti u neposrednom okruženju muzeja.
(SEEcult.org)
