Preminuo Radoslav Lazić
Reditelj, teatrolog i dramski pedagog Radoslav Lazić, koji je režirao oko 50 predstava u Srbiji i regionu, a poseben doprinos dao je proučavanju estetskih procesa rediteljske umetnosti, preminuo je 10. maja u Beogradu u 78. godini.
Ispraćaj je obavljen u krugu porodice, saopštilo je 17. maja Udruženje dramskih umetnika Srbije (UDUS), čiji je Lazic bio član.
Lazić je rođen 1939. godine u Sanskom Mostu (BiH), a Gimnaziju i studije na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju završio je u Beogradu, gde je 1964. diplomirao režiju u klasi prof. Vjekoslava Afrića. Uporedo je studirao istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, a postdiplomske studije iz oblasti teatrologije apsolvirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Specijalističke studije završio na Université Paris VII, Diplome d'études approfondies (1981) i Diplôme doctorat de 3_ cycle (1984). Doktorsku disertaciju “Jugoslovenska dramska režija, 1918-1991, Teorija i istorija, praksa, propedeutika” odbranio je 1993. na Akademiji umetnosti Univerziteta u Novom Sadu.
Režirao je oko 50 predstava na scenama Beograda, Zagreba, Novog Sada, Subotice, Niša, Banja Luke, Varaždina, Kumanova, Leskovca, Zrenjanina, Sombora, Vršca, Pančeva. Između ostalog, režirao prvo izvođenje Sterije na sceni Državnog teatra Tirgu-Mureš u Rumuniji.
Kao pristalica multimedijalne orijentacije, režirao je na televiziji, radiju i filmu, te za scenu lutkarskog teatra.
Od 1976. godine bavio se i pedagoškim radom na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, najpre kao umetnički saradnik za predmet režija, a od 1984. godine kao predavač za predmet Istorija i estetika režije. Od 1977. godine bio je stalni saradnik, a potom i urednik časopisa za pozorišnu umetnost Scena, kao i urednik rubrike RTV-estetika u časopisu RTV - teorija i praksa. Bio je saradnik mnogih časopisa u zemlji i inostranstvu, gde je objavljivao rezultate svojih estetičkih istraživanja u oblasti pozorišne, filmske, radijske, televizijske, operske i lutkarske režije, njene istorije i estetike.
Značajan doprinos dao je i kroz saradnju u enciklopedijskoj publikaciji Pozorišne biblioteke i muzeji u svetu (UNESCO, Pariz, 1985). “Odrednice o srpskom lutkarstvu” objavio je u Svetskoj enciklopediji lutkarske umetnosti (Ed. L'Entretemps, UNIMA, Paris 2010).
Lazićevi radovi prevedeni su na više evropskih jezika.
Autor je ili priređivač niza knjiga, te autor oko 50 zbornika i tematskih brojeva časopisa posvećenih umetnosti pozorišta, filma, radija i televizije, u kojima je bio naglasak na režiji, na istraživanju fenomena režije, estetskih procesa rediteljske umetnosti u sinhronim traganjima za estetikom režije, njene teorije, istorije i propedeutike.
Dobitnik je nagrade Akademije za pozorište, film, radio i televiziju (1964), Povelje za saradnju i doprinos u ostvarivanju istraživačkih projekata Zavoda za proučavanje kulturnog razvitka Srbije i Povelje filmskog časopisa Sineast 1988, te dobitnik internacionalne nagrade za životno delo “Mali princ” za izuzetan doprinos razvoju kulture i scenske umetnosti za decu na 12. Međunarodnom festivalu pozorišta za decu u Subotici 2004. Takođe, dobitnik je i nagrade "Boško Zečević" Pozorišta mladih Novi Sad na 40. Susretu srpskih profesionalnih lutkarskih pozorišta u Nišu - za sveukupni doprinos razvoju lutkarstva u Srbiji (2008), kao i međunarodne nagrade za doprinos razvoju dramskog odgoja u Mostaru (2009), priznanja za desetogodišnji doprinos razvoju Lut-festa u Istočnom Sarajevu (2009) i Povelje za životno delo "Zlatna anima" tog festivala (2012), kao i nagrade za životno delo u oblasti teatrologije „Lovorov venac“ Pozorišnog muzeja Vojvodine 2015. godine.
Lazić je držao predavanja i na univerzitetima u Parizu, Beogradu, Zagrebu, Ljubljani, Sarajevu, Osijeku, Banja Luci, Cetinju, Novom Sadu, Teheranu, Rotenburgu, a bio je i član stručnih žirija, udruženja književnika, dramskih umetnika i međunarodnih asocijacija SIBMAS, FIRT, AICET, te počasni član UNIMA i ASSITEJ.
(SEEcult.org)
